నారాయణ స్తోత్రమ్

 నారాయణ స్తోత్రమ్

నారాయణ నారాయణ జయ గోవింద హరే ‖

నారాయణ నారాయణ జయ గోపాల హరే ‖

కరుణాపారావార వరుణాలయగంభీర నారాయణ ‖ 1 ‖

ఘననీరదసంకాశ కృతకలికల్మషనాశన నారాయణ ‖ 2 ‖

యమునాతీరవిహార ధృతకౌస్తుభమణిహార నారాయణ ‖ 3 ‖

పీతాంబరపరిధాన సురకళ్యాణనిధాన నారాయణ ‖ 4 ‖

మంజులగుంజాభూష మాయామానుషవేష నారాయణ ‖ 5 ‖

రాధాధరమధురసిక రజనీకరకులతిలక నారాయణ ‖ 6 ‖

మురళీగానవినోద వేదస్తుతభూపాద నారాయణ ‖ 7 ‖

బర్హినిబర్హాపీడ నటనాటకఫణిక్రీడ నారాయణ ‖ 8 ‖

వారిజభూషాభరణ రాజీవరుక్మిణీరమణ నారాయణ ‖ 9 ‖

జలరుహదళనిభనేత్ర జగదారంభకసూత్ర నారాయణ ‖ 10 ‖

పాతకరజనీసంహార కరుణాలయ మాముద్ధర నారాయణ ‖ 11 ‖

అఘ బకహయకంసారే కేశవ కృష్ణ మురారే నారాయణ ‖ 12 ‖

హాటకనిభపీతాంబర అభయం కురు మే మావర నారాయణ ‖ 13 ‖

దశరథరాజకుమార దానవమదసంహార నారాయణ ‖ 14 ‖

గోవర్ధనగిరి రమణ గోపీమానసహరణ నారాయణ ‖ 15 ‖

సరయుతీరవిహార సజ్జన^^ఋషిమందార నారాయణ ‖ 16 ‖

విశ్వామిత్రమఖత్ర వివిధవరానుచరిత్ర నారాయణ ‖ 17 ‖

ధ్వజవజ్రాంకుశపాద ధరణీసుతసహమోద నారాయణ ‖ 18 ‖

జనకసుతాప్రతిపాల జయ జయ సంస్మృతిలీల నారాయణ ‖ 19 ‖

దశరథవాగ్ధృతిభార దండక వనసంచార నారాయణ ‖ 20 ‖

ముష్టికచాణూరసంహార మునిమానసవిహార నారాయణ ‖ 21 ‖

వాలివినిగ్రహశౌర్య వరసుగ్రీవహితార్య నారాయణ ‖ 22 ‖

మాం మురళీకర ధీవర పాలయ పాలయ శ్రీధర నారాయణ ‖ 23 ‖

జలనిధి బంధన ధీర రావణకంఠవిదార నారాయణ ‖ 24 ‖

తాటకమర్దన రామ నటగుణవివిధ సురామ నారాయణ ‖ 25 ‖

గౌతమపత్నీపూజన కరుణాఘనావలోకన నారాయణ ‖ 26 ‖

సంభ్రమసీతాహార సాకేతపురవిహార నారాయణ ‖ 27 ‖

అచలోద్ధృతచంచత్కర భక్తానుగ్రహతత్పర నారాయణ ‖ 28 ‖

నైగమగానవినోద రక్షిత సుప్రహ్లాద నారాయణ ‖ 29 ‖

భారత యతవరశంకర నామామృతమఖిలాంతర నారాయణ ‖ 30

పచ్చి మిర్చి ఉపయోగాలు

 

పచ్చి మిర్చి

1. పచ్చిమిర్చిలో విటమిన్ సీ ఎక్కువగా ఉంటుంది. ఇది రోగ నిరోధక శక్తిని పెంచడంలో ప్రధాన పాత్ర పోషిస్తుంది.
అలాగే గుండె జబ్బుల ప్రమాదాన్ని తగ్గిస్తుంది.

2. ఇందులో కేలరీలు తక్కువగా ఉంటాయి. వీటిని క్రమం తప్పకుండా రోజూవారీ ఆహారంలో తీసుకోవడం వలన జీవక్రియ ఆరోగ్యంగా ఉంటుంది. అ

3. అలాగే ఇందులో యాంటీ ఆక్సిడెంట్స్ పుష్కలంగా ఉంటాయి.

4. పచ్చిమిర్చి తినడం వల్ల ప్రోస్టేట్ సంబంధిత వ్యాధులు వచ్చే అవకాశాలు కూడా తగ్గుతాయి.

5. కొలెస్ట్రాల్ తగ్గించడమే కాకుండా.. రక్త ప్రసరణను మెరుగుపరుస్తుంది. దీంతో రక్తం గడ్డకట్టే ప్రమాదాన్ని తగ్గిస్తుంది. అలాగే గుండె సంబంధిత వ్యాధులు కూడా తగ్గుతాయి.

6. పచ్చిమిర్చిలో క్యాప్సైసిన్ అనే మూలకం ఉంటుంది. ఇది ఆహరపు రుచిని పెంచుతుంది. కానీ మెదడులోని ఒక భాగమైన హైపోథాలమస్‌ను ప్రభావితం చేసిన వెంటనే శరీర ఉష్ణోగ్రతను తగ్గిస్తుంది. భారతదేశంలోని అత్యంత హాటెస్ట్ ప్రదేశాలలో కూడా పచ్చిమిరపకాయలు సమృద్ధిగా తినడానికి కారణం ఇదే. ఇందులో కనిపించే క్యాప్సైసిన్ రక్త ప్రసరణను సమతుల్యంగా ఉంచుతుంది. దీనివల్ల జలుబు, సైనస్ ఇన్ఫెక్షన్ల ప్రమాదం తగ్గుతుంది.
7. జలుబు ఉన్నప్పుడు పచ్చిమిర్చి తినాలి. చలి నుంచి ఉపశమనం లభిస్తుంది. పచ్చిమిర్చి తినడం ద్వారా శరీరంలో ఉత్పత్తి అయ్యే వేడి నొప్పి నివారిణిగా పనిచేస్తుంది.
8. అల్సర్‌తో బాధపడుతున్న వ్యక్తులు మసాలా ఆహారాన్ని తినడం కష్టం అయినప్పటికీ,

9. పచ్చి మిరపకాయలు తీసుకోవడం వల్ల బొబ్బలు త్వరగా నయమవుతాయి.

10. ఇందులో విటమిన్ సి, బీటా కెరోటిన్ పుష్కలంగా ఉండటం వల్ల పచ్చిమిర్చి కళ్ళు, చర్మానికి చాలా మేలు చేస్తుంది.

12. పచ్చిమిర్చిని చల్లగా, చీకటి ప్రదేశాలలో ఉంచాలి. గాలి, కాంతికి గురికావడం వలన దాని విటమిన్‌ను నాశనం చేస్తుంది.

13. అంతేకాకుండా రక్తంలో షుగర్ లెవల్స్‏ను కంట్రోల్‏లో ఉంచుతాయి. డయాబెటిక్ రోగులు పచ్చిమిర్చిని తినడం మంచిదే.

14. వీటి ద్వారా ఐరన్ పుష్కలంగా లభిస్తుంది. అంతేకాకుండా..

15. పచ్చిమిర్చిని తినడం వలన బోలు ఎముకల వ్యాధి ప్రమాదాన్ని కూడా తగ్గిస్తుంది.

సేకరణ

స్త్రీలు జడ ఎందుకు వేసుకుంటారు

 స్త్రీలు జడ ఎందుకు వేసుకుంటారు, జడకి మూడు పాయలే ఎందుకు అల్లుతారు?

ఇప్పుడు అంటే ఫ్యాషన్ పేరిట జుత్తుని వదలివేయటం ఎక్కువ అయింది .
అది ఎట్టి పరిస్థితుల్లో ఆమోద యోగ్యం కాదు.
అలా వదిలి వేయడం వలన కోరికలు పెరిగి ...అశాంతి ఏర్పడుతుంది.
కానీ ఒకప్పుడు అందరు మహిళలు వయసుతో సంబంధం లేకుండా జడ వేసుకునేవారు. ఈ జడ కూడా మూడు విధములుగా వేసుకుంటారు.

రెండు జడలు వేసుకోవడం

రెండు జడలు వేసుకుంటే ఆమె ఇంకా చిన్నపిల్ల అని, పెళ్లికాలేదని అర్ధం.
అంటే ఆ అమ్మాయిలో జీవ + ఈశ్వర సంబంధం విడివిడిగా ఉందని అర్ధము

ఒక జడ వేసుకోవడం

పెళ్లి అయ్యిన ఆడపిల్లలు మొత్తం జుట్టుని కలిపివేసి ఒకటే జడగా వేసుకునేవారు. అంటే ఆమె తన జీవేశ్వరుడినిచేరి వివాహం చేసుకుని భర్తతో కలిసి ఉంటోందని అర్ధం

ముడి పెట్టుకోవడం

జుట్టుని ముడి వేసుకుని కొప్పులా పెట్టుకుంది అంటే ఆమెకు సంతానంకూడా ఉందని, అన్ని బాధ్యతలను మోస్తూ గుట్టుగా ముడుచుకుంది అర్ధం

అయితే ఒక జడ వేసుకున్నా, రెండు జడలు వేసుకున్నా చివరకు కొప్పు పెట్టుకున్నా
కూడా
జుట్టుని మూడు పాయలుగా విడతీసి త్రివేణీసంగమంలాగ కలుపుతూ అల్లీవారు. ఈ మూడు పాయలకు అర్ధము

1. తానూ, భర్త, తన సంతానం అని ఈ మూడు పాయలకు అర్ధం.

2. సత్వ, రజ, తమో గుణాలు,

3. జీవుడు, ఈశ్వరుడు, ప్రకృతి అని అర్ధములు.

అమ్మాయిలు వేసుకున్న జడనిబట్టి వారు వివాహితులా, అవివాహితులా, పిల్లలు ఉన్నవారా, లేని వారా అన్న విషయం తెలిసిపోయేది. ఇంత అర్ధం ఉంది కాబట్టే, మన సంస్కృతి సంప్రదాయాలు నేటికీ పూజించబడుతున్నాయి.

జుత్తు విరబోసుకుని ఉండటం అరిష్టం జ్యేష్టాదేవికి ఆహ్వానం. ...
అంతే కాదు రెండు చేతులతో తల గోక్కో కూడదు.
తల స్నానం చేశాక జుట్టు లోంచి చుక్కలు కింద పడకూడదు... అందుకే పూర్వం వారు తలకి టవల్ , కాటన్ క్లోత్ ని గాని కట్టుకునే వారు...

సేకరణ

అమ్మ

 అమ్మ

 

జగత్తు ఏలే అమ్మ వారి నుంచి 

జన్మ నిచ్చే అమ్మ వరకూ...

శక్తి స్వరూపాలే...

ఆ అమ్మ లేనిదే జగత్తు లేదు

ఈ అమ్మ లేనిదే జన్మ లేదు

అమ్మ లేనిదే బ్రతుకు లేదు..

అమ్మ లేనిదే భవిష్యత్తు లేదు...

అమ్మ ఒక వ్యక్తి కాదు...

మహా శక్తి...

మరో ప్రపంచం నుంచి

మన ప్రపంచం వరకూ ...

అమ్మ లేనిదే మనుగడ లేదు...

ప్రేమ కు అర్థం అమ్మ

మమత కు అర్థం అమ్మ

సమత కు అర్థం అమ్మ 

కరుణ కు అర్థం అమ్మ

త్యాగానికి అర్థం అమ్మ

గురువు కి అర్థం అమ్మ

ధైర్యానికి అర్థం అమ్మ 

ఉపేక్షించేది అమ్మ

ఆపేక్షించేది అమ్మ

నిరీక్షించేది అమ్మ

రక్షించేది అమ్మ

నిను నవ మాసాలు మోస్తూ,

నిను ప్రతిక్షణం తలుస్తూ

నీ రాకకై అనుక్షణం నిరీక్షిస్తూ

నిను అనుక్షణం తలుస్తూ

నువ్వే తన లోకమని కలలు కంటూ

తన ప్రాణం పణంగా పెట్టి 

నీకు జన్మ నిచ్చి

నిను రక్షించేది అమ్మ...

లాలి పాట అమ్మ

ముద్ద పాట అమ్మ (చందమామ రావే )

ముద్దు మాట అమ్మ

జోల పాట అమ్మ...

అమ్మ ని గురించి ఏమని చెప్పాలి

అమ్మని గురించి ఎంత ని చెప్పాలి

అనంత విశ్వమంత మనసు ఉన్న 

అమ్మ ప్రేమ ని కొలువ గలమా

ఇంకొక దానితో పోల్చగలమా...

ఆ భగవంతుడు కూడా...అమ్మ ప్రేమకోసం...భూమి మీద అవతరించి..

ఆ ప్రేమలో తరిస్తున్నాడు....కదా

అమ్మా......

మానవాళి మనుగడకు భూమి మీద

భగవంతుడు మనకు 

ఇచ్చిన వరం

అమ్మ...అమ్మ ...అమ్మ....

ఏ పురాణంలో ఏముందో

 ఏ పురాణంలో ఏముందో

1. మత్స్యపురాణం
2. కూర్మపురాణం
3. వామన పురాణం
4. వరాహ పురాణం
5. గరుడ పురాణం
6. వాయు పురాణం
7. నారద పురాణం
8. స్కాంద పురాణం
9. విష్ణుపురాణం
10. భాగవత పురాణం
11. అగ్నిపురాణం
12. బ్రహ్మపురాణం
13. పద్మపురాణం
14. మార్కండేయ పురాణం
15. బ్రహ్మవైవర్త పురాణం
16. లింగపురాణం
17. బ్రహ్మాండ పురాణం
18. భవిష్యపురాణం

ఈ పురాణాలు అన్నింటిలోకీ మార్కండేయ పురాణం చిన్నది కాగా, పద్మపురాణం పెద్దది.
మత్స్యపురాణం

మత్స్యరూపంలో ఉన్న మహావిష్ణువు మనువనే రాజుకు చెప్పిన ఈ పురాణంలో కాశీక్షేత్ర ప్రాశస్త్యం, యయాతి, కార్తికేయుడు వంటి రాజుల గొప్పదనాన్ని, ధర్మమంటే ఏమిటో, ఆ ధర్మాన్ని ఆచరించే విధానాలేమిటో విష్ణుమూర్తి వివరిస్తాడు.*

కూర్మపురాణం

కూర్మావతారం దాల్చిన విష్ణుమూర్తి చెప్పిన ఈ పురాణంలో ఖగోళ శాస్త్రం గురించి, వారణాసి, ప్రయాగ వంటి పుణ్యక్షేత్రాల గురించి వర్ణన కనిపిస్తుంది.

వామన పురాణం

పులస్త్య మహర్షి నారద మహామునికి చెప్పిన ఈ పురాణంలో శివపార్వతుల కల్యాణం, గణేశ, కార్తికేయుల జన్మవృత్తాంతాలు, రుతువుల గురించిన వర్ణనలు కనిపిస్తాయి.

వరాహపురాణం


వరాహావతారం దాల్చిన విష్ణువు భూదేవికి తన జన్మవృత్తాంతం, ఉపాసనా విధానం, ధర్మశాస్త్రాలు, వ్రతకల్పాలు, భూమిపై ఉన్న వివిధ రకాల పుణ్యక్షేత్రాల గురించిన వర్ణనలు ఈ పురాణంలో కనిపిస్తాయి.

గరుడ పురాణం

గరుడుని వివిధ సందేహాలపై విష్ణువు చెప్పిన వివరణ ఇది. ఇందులో గరుడుని జన్మవృత్తాంతంతోబాటు జనన మరణాలంటే ఏమిటీ, మరణానంతరం జీవుడు ఎక్కడికి వెళతాడు; ఏ పాపానికి ఏ శిక్షపడుతుంది... వంటి విషయాలు తెలుపడం జరిగింది.*

వాయుపురాణం

వాయుదేవుడు చెప్పిన ఈ పురాణంలో ఈశ్వరుని మాహాత్మ్యం, భూగోళం, సౌరమండల వర్ణనలు కన్పిస్తాయి.

అగ్నిపురాణం

అగ్నిదేవుడు వశిష్టునికి చెప్పిన ఈ పురాణంలో వ్యాకరణం, ఛందస్సు, వైద్యశాస్త్ర రహస్యాలు, జ్యోతిశ్శాస్త్రం, భూగోళ, ఖగోళ రహస్యాలను ఈ పురాణంలో తెలుసుకోవచ్చు.

స్కందపురాణం

కాశీఖండం, కేదారఖండం, కుమారిల ఖండం, రేవాఖండం... తదితర ఖండాలుగా ఉండే ఈ పురాణాన్ని స్కందుడే చెప్పాడట. ఇంకా రామేశ్వర క్షేత్ర మహిమ, పూరీ జగన్నాథ ఆలయంతో సహా అనేక పుణ్యక్షేత్రాల గురించిన వర్ణనలుంటాయి. ఇంకా కుమారస్వామి జననం, మహిమలు, శివలీలల ఉంటాయి.

లింగపురాణం

లింగరూప శివ మహిమలతోబాటు, వివిధ వ్రతాలు, ఖగోళ, జ్యోతిష, భూగోళాల గురించిన సమాచారం ఉంటుంది.

నారద పురాణం

బహ్మమానసపుత్రులైన సనక సనంద సనాతన
సంపత్కుమారులకు నారదుడు చెప్పిన ఈ పురాణంలో వేదాంగాల గురించి, పలు పుణ్యక్షేత్రాల గురించిన వర్ణనలుంటాయి.

పద్మపురాణం

మధుకైటభులనే రాక్షస వధ, రావిచెట్టు మహిమ, పద్మగంధి దివ్యగాథ, గంగా మహాత్మ్యం, గీతాసారం, నిత్యపూజావిధానాల గురించి ఉంటుంది.

విష్ణుపురాణం

పరాశరుడు తన శిష్యుడైన మైత్రేయునికి బోధించిన ఈ పురాణంలో విష్ణుమూర్తి అవతార వర్ణన, ధ్రువ, ప్రహ్లాద, భరతుల చరితామృతం ఉంటుంది.

మార్కండేయ పురాణం

శివకేశవుల మాహాత్మ్యం, ఇంద్ర, అగ్ని, సూర్యుల మాహాత్మ్యం, దేవీ మాహాత్మ్యం ఉంటాయి.

బ్రహ్మపురాణం

బ్రహ్మదేవుడు దక్షునికి బోధించిన ఈ పురాణంలో వర్ణధర్మాలు, స్వర్గనరకాల గురించి తెలుసుకోవచ్చు.

భాగవత పురాణం

విష్ణువు అవతారాలు, శ్రీ కృష్ణ జననం, లీలల గురించి మృత్యువుకు చేరువలో ఉన్న పరీక్షిన్మహారాజుకు శుకమహర్షి చెప్పిన పురాణమిది. దీనిని తొలుత వేదవ్యాసుడు శుకునికి బోధించాడు.

బ్రహ్మాండ పురాణం

బ్రహ్మదేవుడు మరీచి మహర్షికి చెప్పిన ఈ పురాణంలో రాధాకృష్ణులు, పరశురామ, శ్రీరామచంద్రుల చరిత్రలు, లలితా మహిమ్నా స్తోత్రం, ఖగోళ విజ్ఞానం గురించిన వివరణ ఉంటుంది.

భవిష్యపురాణం

సూర్యుడు మనువుకు చెప్పిన ఈ పురాణంలో అగ్ని, సూర్యోపాసన విధులతోబాటు, భవిష్యత్తులో జరుగబోయే వివిధ విషయాల గురించిన వివరణ ఉంటుంది.

బ్రహ్మాపవైపర్తపురాణము

ఇందులో గోలోక ప్రశంస, భోజననియమాలు, రోగనివృత్తిసాధనాలు, తులసీ, సాలగ్రామమహత్మ్యం ఉంటాయి.

సేకరణ...

శ్రీ వెంకటేశ్వర ప్రపత్తి

  శ్రీ వెంకటేశ్వర ప్రపత్తి

ఈశానాం జగతోస్య వేంకటపతే ర్విష్ణోః
పరాం ప్రేయసీం,
తద్వక్షః స్థల నిత్య వాసర సికాం తత్ క్షాంతి సంవర్ధినీమ్;
పద్మాలంకృత పాణి పల్లవ యుగాం పద్మాసనస్థాం శ్రియం,
వాత్సల్యాదిగుణోజ్జ్వలాం భగవతీం వందే జగన్మాతరమ్.    
||1||   (2 times)

శ్రీమన్ ! కృపాజలనిధే ! కృతసర్వలోక !
సర్వఙ్ఞ ! శక్త ! నతవత్సల ! సర్వశేషిన్ !
స్వామిన్ ! సుశీల ! సులభాశ్రిత పారిజాత !
శ్రీ వేంకటేశ చరణౌ శరణం ప్రపద్యే.       ||2||   (2 times)

ఆనూపురార్చిత సుజాత సుగంధి పుష్ప !
సౌరభ్య సౌరభ కరౌ సమనన్నివేశౌ;
సౌమ్యౌ సదానుభవనేపి నవానుభ్యావ్యౌ,
శ్రీ వేంకటేశ చరణౌ శరణం ప్రపద్యే.       ||3||

సద్యో వికాసి సముదిత్వర సాంద్రరాగ,
సౌరభ్య నిర్భర సరోరుహ సామ్యవార్తామ్;
సమ్యక్షు సాహసపదేషు విలేఖయంతౌ,
శ్రీ వేంకటేశ చరణౌ శరణం ప్రపద్యే.        ||4||

రేఖామయ ధ్వజ సుధా కలశాతపత్ర,
వజ్రాంకుశాంబురుహ కల్పక శంఖ చక్రైః;
భవ్యై రలంకృత తలౌ పరతత్త్వ చిహ్నైః,
శ్రీ వేంకటేశ చరణౌ శరణం ప్రపద్యే.       ||5||

తామ్రోదర ద్యుతి పరాజిత పద్మరాగౌ,
బాహ్యైర్ మహోభి రభిభూత మహేంద్ర నీలౌ ;
ఉద్యన్ నఖాంశుభి రుదస్త శశాంక భాసౌ,
శ్రీ వేంకటేశ చరణౌ శరణం ప్రపద్యే.      ||6||

సప్రేమ భీతి కమలాకర పల్లవాభ్యాం,
సంవాహనేపి సపది క్లమమాదధానౌ;
కాంతా వవాజ్ఞానస గోచర సౌకుమార్యౌ,
శ్రీ వేంకటేశ చరణౌ శరణం ప్రపద్యే.     ||7||

లక్ష్మీ మహీ తదనురూప నిజానుభావ,
నీళాది దివ్య మహిషీ కర పల్లవానామ్;
ఆరుణ్య సంక్రమణతః కిల సాంద్రరాగౌ,
శ్రీ వేంకటేశ చరణౌ శరణం ప్రపద్యే.      ||8||

నిత్యానమద్ విధి శివాది కిరీట కోటి,
ప్రత్యుప్త దీప్త నవరత్న మహఃప్రరోహైర్;
నిరాజనా విధి ముదార ముపాదధానౌ,
శ్రీ వేంకటేశ చరణౌ శరణం ప్రపద్యే.      ||9||

విష్ణోః పదే పరమ ఇత్యుదిత ప్రశంసౌ,
యౌ మధ్వ ఉత్స ఇతి భోగ్యతయాప్యుపాత్తౌ;
భూయస్ తథేతి తవ పాణితల ప్రతిష్ఠౌ,
శ్రీ వేంకటేశ చరణౌ శరణం ప్రపద్యే.      ||10||

పార్థాయ తత్సదృశ సారథినా త్వయైవ,
యౌ దర్శితౌ స్వచరణౌ శరణం వ్రజేతి;
భూయాపి మహ్యమిహ తౌ కరదర్శితౌ తే,
శ్రీ వేంకటేశ చరణౌ శరణం ప్రపద్యే.     ||11||

మన్ మూర్ధ్ని కాళియ ఫణే వికటాటవీషు,
శ్రీ వేంకటాద్రి శిఖరే శిరసి శ్రుతీనామ్;
చిత్తేప్యనన్య మనసాం సమమాహితౌ తే,
శ్రీ వేంకటేశ చరణౌ శరణం ప్రపద్యే.     ||12||

అమ్లాన హృష్య దవనీతల కీర్ణ పుష్పౌ,
శ్రీ వేంకటాద్రి శిఖరాభరణాయమానౌ;
ఆనందితాఖిల మనోనయనౌ తవైతౌ,
శ్రీ వేంకటేశ చరణౌ శరణం ప్రపద్యే.      ||13||

ప్రాయః ప్రపన్న జనతా ప్రథమావగాహ్యౌ,
మాతుః స్తనావివ శిశో రమృతాయమానౌ;
ప్రాప్తౌ పరస్పర తులా మతులాంతరౌ తే,
శ్రీ వేంకటేశ చరణౌ శరణం ప్రపద్యే.      ||14||

సత్త్వోత్తరైస్ సతత సేవ్య పదాంబుజేన,
సంసార తారక దయార్ద్ర దృగంచలేన;
సౌమ్యోపయంతృ మునినా మమ దర్శితౌ తే,
శ్రీ వేంకటేశ చరణౌ శరణం ప్రపద్యే.     ||15||      (2 times)

శ్రీశ శ్రియా ఘటికయా త్వదుపాయభావే,
ప్రాప్యే త్వయి స్వయ ముపేతతయా స్ఫురంత్యా;
నిత్యాశ్రితాయ నిరవద్య గుణాయ తుభ్యం,
స్యాం కింకరో వృషగిరీశ న జాతు మహ్యమ్.     ||16||        (2 times)

శ్రీ వెంకటేశ్వర ప్రపత్తి సమాప్తం

 

సినిమా సుబ్బారావు

 సినిమా  సుబ్బారావు

ఏమోయ్  వంట అయ్యిందా?
స్కూల్ కి  టైం అవుతోంది  అంటూ అరిచాడు  సుబ్బారావు. .
సుబ్బారావు ప్రైమరీ స్కూల్లో టీచర్ గా  పని చేస్తున్నాడు . పొద్దున్నే ట్యూషన్స్  చెప్పి స్కూల్ కి వెళతాడు  ప్రతి రోజు . సాయంత్రం ఇంట్లోనే ఉంటాడు . అసమయమంతా  యాక్టింగ్  ప్రాక్టీస్  చేస్తూ ఉంటాడు .
అతనికి  సినిమా పిచ్చి .ఎప్పటికైనా సినిమాలలో  చేయాలని కోరిక .
అందుకే  అద్దం  ముందు నుంచుని డైలాగ్స్ అవీ  ప్రాక్టీసు చేస్తూ  ఉంటాడు.
ఒక్కోసారి  భార్యని కూర్చోమని. సినిమాలలో డైలాగ్స్  చెప్తూ ఉంటాడు . ఆవిడకి ఇవేమీ  నచ్చవు. కానీ వినేదాకా వదలడు  అని వింటూ  ఉంటుంది.
ఆ రోజు  సాయంత్రం  ఇంటికి రాగానే  ఏమోయ్ ఒక కప్పు  కాఫీ పడేయి .
ఇవాళ  అన్నగారి డైలాగ్స్ దానవీరసూరకర్ణ సినిమాలోవి  ప్రాక్టీస్  చెయ్యాలి  అన్నాడు . ఓరి దేవుడా , ఈయనికి ఈ సినిమా  పిచ్చి ఎందుకు  తగిలించావు  స్వామీ ...
అంటూ  తల కొట్టుకుని ,
కాఫీ తో   వచ్చింది.
ఇదిగో  కాఫీ  మీ మాటలు  వింటూ  కూర్చుంటే , అవతల  నా పని  ఎవరు  చేస్తారు, వంట అవ్వాలి  కదా  అంటూ  విసుక్కుంది .
నన్ను  ఏమైనా అంటే  అను కానీ నా సినిమాని ఏమైనా అన్నావంటే ఊరుకోను . అదొక దైవదత్తమైనటువంటి కళ  అంటూ, శంకర శాస్త్రి లా ఓ డైలాగ్ చెపుతూ,
కాఫీ తాగాడు .
అబ్బా అంటూ  అరిచాడు .. నోరు...  కాలిపోయింది .
ఇంత  వేడిగా  ఇచ్చావేమిటి  నీ దుంప తెగ , అంటూ అరిచాడు. .
ఆ డైలాగ్స్ లో పడి  ఎలాగూ మర్చి పోవడం , నేను మళ్ళీ వెచ్చబెట్టి తేవడం రోజు అలవాటు అయ్యిపోయింది అందుకే ఏకంగా వేడి చేసేసా ముందు జాగ్రత్త కోసం అంది.
నీ జాగ్రత్త తగలెయ్య ,
నోరు  కాలిపోయింది.
ఇప్పుడు డైలాగు  సరిగా వస్తుందో రాదో  అంటూ ఊదుకుని  తాగేసాడు .
ప్రాక్టీస్  మొదలు పెట్టాడు.
ఏమంటివి ఏమంటివి  అంటూ. .ఇంతలో ఫోన్  మోగింది .... ఏమోయ్ ఫోన్ చూడు  అన్నాడు.
విసుక్కుంటూ  వచ్చింది. మీ పక్కనే  ఉందిగా  కాస్త తీసి  మాట్లాడొచ్చుకదా అంది .
అయ్యగారు  బిజీ గా వున్నారు కనబడడం లేదా ... తొందరగా తియ్యి .
వాళ్ళు  కట్ చేస్తే  మళ్ళీ మనం చెయ్యాలి. మనకెందుకు  బిల్లు  అంటూ మళ్ళీ ప్రాక్టీసులోకి  వెళ్లి    పోయాడు  .
ఫోన్   కూతురి దగ్గరనుంచి .
అమ్మా ఎలా వున్నావే  అడిగింది.
ఇదిగో  ఇలా ఆ స్కూల్ కి వెళ్ళినప్పుడే  కాస్త ప్రశాంతత .
సాయంత్రం అయితే చాలు ఇదే గోల  .
 పైగా  నన్ను  కూర్చోపెట్టి  వాయించేస్తాడు  .  ఆయన దెబ్బకి  భయపడి ఫ్రెండ్స్ కూడా ఇంటికి రావడం  మానేశారు.
ఎవరికీ చెప్పుకోను ......... ఈ వయసులో మీకిదేం పిచ్చండి  అంటే . కళకు వయసుతో పని లేదు అని చెప్పాడట ఎవడో .
వాడు గానీ కనబడితే  ఉతికి ఆరేయాలని ఉంది ... 
మొన్నటికిమొన్న  పాలవాడు పాలు  పట్టుకు వస్తే  , ఆపి నాలుగు డైలాగులు వినిపించారు .పాపం  ఈ లోగా ఆ సైకిల్ ని   ఎవరో గుద్దేసి పోయారు పాలన్నీ ఒలికిపోయాయి  అంటూ గోల పెట్టాడు. ఒలికిపోయిన పాలడబ్బులు ఇస్తారా ,చస్తారా  అని కూర్చుంటే ఒక 500 ఇచ్చి పంపించారు.
నిన్నటికి నిన్న
రాత్రివేళ ఇంటికి వస్తూ  ఉంటే ఈయనిని చూసి పక్కింటి  వాళ్ళ కుక్క మొరిగిందని దానికి చెలియో చెల్లకో అని పద్యం వినిపించారట  , ఆదెబ్బకు కుక్క మొరగడమే ,  మానేసిందట దాంతో ఈయనే ఎదో చేశారని గొడవకి వచ్చారు.
ఇలా వుందే   అమ్మడు నా బతుకు .
ఈ సమస్యకు పరిష్కారం ఏమైనా ఉంటే చూడవే అంటూ అడిగింది.
అలాగేలే ఇది రోజు వుండే భాగోతమేగా.
నీ వంట్లో ఎలావుందీ.
ఆ కళ్ళు చూపించుకున్నావా అని అడిగింది .
ఎక్కడ పొద్దున్న ట్యూషన్స్ సాయంత్రం ఈగోల ... ఆదివారం డాక్టర్ ఉండడు.. ఏదో పని జరిగిపోతోందిలే .
అల్లుడుగారిని  అడిగానని చెప్పు . వుంటాను  మరి అంటూ ఫోన్ పెట్టేసింది . ఎవరూ అమ్మాయా  అని అడిగాడు . అవును అంటే మరి    పెట్టేసావేమి . నాకు ఇచ్చి ఉంటే రెండు డైలాగులు వినిపించేవాడిని కదా అన్నాడు. ఆ చాల్లెండి  సంబరం  దానినైన  సుఖము గా ఉండనివ్వడి  అంటూ వంటింట్లోకి  వెళ్ళబొయింది , ఇదిగో ఒక్క డైలాగు వినేసి వెళ్లు  అంటూ ఆపేసాడు డైలాగు చెప్తూ ముక్కు ఎగరేసాడు నేను డైలాగు  చెప్తే ఎదుటి వాళ్లకి కోపం వస్తుంది అని తెలుసు గానీ మాడువాసన  కూడా వస్తుందనుకోలేదు .
అది  మీ డైలాగు ది కాదు. స్టో మీద కూర మాడిపోయిన వాసన అంటూ వంటింట్లోకి పరిగెత్తింది. మన ప్రాక్టీస్ దెబ్బకి కూర
మాడిపోయిందా లేక మరిచి పోవడం వలన మడిపోయిందా.... ఆ గాడిద గుడ్డు...ఇవాళ్టి కి చాలు గాని...ఎమోయ్ భోజనం వడ్డించేస్తావా..అంటూ అరిచాడు... ఇదిగో వడ్డించేస్తున్నా...రండి అంది....భోజనానికి కూర్చున్నాడు...

ఇవాళ భోజనాలు ,వింతైన వంటకాలు ..తాయారు వారి విందు ...ఒహోహో మాడిపోయే... అంటూ పాట అందుకున్నాడు...

అంతా మీ మూలంగానే... నా తప్పేమి లేదు అంటూ వడ్డించింది.అబ్బా చారు ఇలాగ ఉందే మీటే బాబు...నీళ్లు చింత పండు... తప్ప ఇంకేమి ఉన్నాయి... అన్నాడు..ఇవాళ చారు పౌడర్ అయిపోయింది.... రేపు బాగా చేస్తా నండి...అలాగే అంటున్నావు ప్రతిసారి... నీకు నామీద ప్రేమ తగ్గిందోయ్... అన్నాడు.ఏం దీనికి పాట లేదా...అంటూ వెటకారం గా అడిగింది.... ఎందుకు లేదు... ఇది గో విసురుతున్న...ప్రేమనగర్....పేరడీ...

" నీకు నేనంటే ప్రేమ లేదు...నాకు చావంటే భయం లేదు...ఈ చారు తో మరణిస్తాను...ఎవరికోసం... ఎవరికోసం
అంటూ పాట అందుకున్నాడు...

ఏమండీ... మీరు మరీనూ... ఆపండి మహాప్రభో...మీ జోలికి రాను... అంటూ దండం పెట్టింది...
ఇద్దరు నవ్వుకున్నారు...
ఆ మరునాడు ఉదయం పిల్లలు ట్యూషన్ కి వచ్చారు... సుబ్బారావు పడక కుర్చీ లో కూర్చుని పాఠం చెప్పేసి... హోమ్ వర్క్ లు చేసారో లేదో చూసి... ఇంక బయలుదేరండి... స్కూలుకి  టైం అవుతోంది... అని పంపేశాడు. ఎమోయ్ కొంచెం కాఫీ ఇస్తావు.... స్కూలుకి టైం అవుతోంది... అని అన్నాడు...ఇదిగో ఇస్తున్నా...వేడిగా ఉంది చూసుకోండి... మళ్ళీ చెప్పలేదు అంటారు..అంది నాకు తెలుసు లేవోయ్...అంటూ  ఉదుకుని తాగ బోయాడు. అంతలో పాము పాము అంటూ అరిచింది.పామా ఎక్కడే... అన్నాడు కంగారుగా... అక్కడే కాలు కింద పెట్టకండి... మీ కుర్చీ కిందే... ఉంది అంటూ అరిచింది. ఈ కంగారులో కాఫీ నోట్లో పొసుకుని నోరు కాలిపోయింది... చచ్చాన్రో బాబు అంటూ...అరిచాడు... ఈ లోగా గుండెల మీద పడింది కొంచెం....దీని కాఫీ తగలెయ్య ..ఇంత వేడిగా తగలేస్తుంది....తగలబడి పోయింది ఇక్కడ...నోరు..వళ్ళు... గ్లాసు వేడిగా ఉంది.... కాలు కింద పెట్టలేని పరిస్థితి....గ్లాస్ వేడిగా ఉంది..కింద పాము ఉంది...ఏదో ఒకటి చేయవే...నీ దుంప తెగ..అంటూ అరిచాడు...వణికి పోతూ... నేనేం చేయను...కావాలంటే కర్ర ఇస్తా...మీరే కొట్టండి.. అంది.నా కుర్చీ కింద నేనే ఎలా కొట్టనే...ఎవరి నైనా పిలు అన్నాడు...ఇంతలో పక్కింటి వెంకట్రావ్ వచ్చాడు....రండి అన్నయ్య గారు సమయానికి వచ్చారు... ఇదిగో ఈ కర్ర తీసుకుని మావారి కుర్చీ కింద పాము ఉంది కొంచెం కొట్టండి..అంది. నేనా..పామునా...నావల్లకాదు... అది వెళ్లి పోయాక వస్తాలే సుబ్బారావు...అంటూ పారిపోయాడు.... వెధవ ఈ సారి రాని... వాడి సంగతి చెపుతా....అనుకున్నాడు....
ఇంతలో మిలటరీ రంగనాధం అలా వెళుతుంటే ,అన్నయ్యా గారూ అంటూ పిలిచింది... ఎమ్మా పిలిచావు అంటూ వచ్చాడు.. జరిగింది చెప్పింది. ఏది ఆ కర్ర ఇటు ఇవ్వు నేను చూస్తాను అంటూ కర్ర తీసుకుని చూసాడు... తొందరగా దీన్ని తరిమేసి పుణ్యం కట్టుకోవయ్యా రంగనాధం.. అన్నాడు దీనంగా.. నువ్వు ఉండవయ్యా నన్ను చూడని ముందు... అంటూ కర్ర.తో కొట్టాడు...అది కదలలేదు.. దగ్గరికి వెళ్లి చూస్తే అది తాడు...ఓరిని తాడుని చూసి ఇంత రాద్ధాంతం చేసారా...అనిచేతితో తీసి పట్టుకుని చూపాడు...
చూసుకోవక్కర లేదా...ఎంత కంగారు పెట్టావు.... వొళ్ళు కాలింది కూడా...అన్నాడు గుండెలు రాసుకుంటూ....
ఆ నాకేం తెలుసు... నాకు సరిగా కనబడదు గా...
కళ్ళజోడు చేయించరు...నేనేమి చేసేది
..అంది...అమాయకంగా.
నువ్వు మరీనూ సుబ్బారావు... రేపే ఆ కళ్ళజోడు పని చూడు అంటూ క్లాస్ పీకి వెళ్లి పోయాడు...
ఇంతలో గడియారం గంట కొట్టింది... హమ్మో ఈ హడావిడి లో స్కూల్ సంగతే మరచిపోయి నాను... ఇప్పుడు హెడ్ మాస్టారు తో తిట్లు తప్పవు... ముందు టిఫిన్ పెట్టు... తినేసి తొందరగా వెళ్ళాలి అంటూ పెళ్ళాన్ని తొందర పెట్టాడు... ఆదరా బాదరా గా తినేసి బయలు దేరాడు...
స్టాఫ్ రూమ్ లోకి అడుగు పెట్టిన సుబ్బారావు కి...రిజిస్టర్ బుక్ హెడ్ మాస్టర్ గారి టేబుల్ మీదకి వెళ్ళిపోయింది... మిమ్మలిని ఒకసారి రమ్మన్నారు....అన్నారు. ఎక్సపెక్ట్ చేశా...ఇంకా నిండా ములిగిన తరువాత చలి ఏమిటి అనుకుంటూ ఆయన గది లోకి అడుగు పెట్టాడు రండి సుబ్బారావు గారు   కూర్చోండి అన్నాడు.
మర్యాద కొంచెం ఎక్కువ అయింది... డోస్ కూడా ఎక్కువే ఉండొచ్చు... అనుకున్నాడు... రిజిస్టర్ ముందుకి తోసాడు సంతకం పెట్టండి... అన్నాడు ఆశర్య పోయాడు... సారి సర్...ఇక ముందు ఇలా ఆలస్యంగా రాను అన్నాడు...నేను పిలిచింది అందుకు కాదు...మీ కల నెరవేరే రోజు వచ్చింది... ఎవరో సినిమా వాళ్ళు ట... మీ గురించి వచ్చారు. ఇదిగో కార్డ్...మధ్యాన్నం సెలవు పెట్టి వెళ్ళండి అన్నాడు.చాలా థాంక్స్ సర్...అంటూ కార్డ్ తీసుకుని క్లాస్ కి వెళ్ళాడు...సినిమా పేరు గౌతమ బుద్ధ ట తనకు చిన్న కారెక్టర్ ఉంది చేస్తారా అని అడిగారు... మొదటి సినిమా కదా...అని ఆలోచించకుండా అగ్రిమెంట్ మీద సంతకం పెట్టేసాడు.... వాళ్ళు చెక్ ఇచ్చారు అడ్వాన్స్ గా....మీకు టికెట్స్ పంపిస్తాం... ఆరోజు బయలుదేరి హైదరాబాద్ రావాలి... అన్నారు. సరే సర్...అంటూ ఇంటికి వెళ్ళాడు...
తయారు ఒసే తయారు అంటూ పిలిచాడు... లోపల పిండి రుబ్బుతోంది... వినబడలేదు.... ఒసే తారు అంటూ లోపలికి వచ్చి పిలిచాడు... మిమ్మలిని అలా పిలవద్దన్నానా...అంది కోపం గా... ఏదో ముద్దు వచ్చినప్పుడు అలా పిలుస్తా లే వే... అన్నాడు....ఇప్పుడు ముద్దు ఎందుకు వచ్చానో... అంతగా అంది...చెక్ తీసి చూపించాడు... సినిమా ఛాన్స్ వచ్చిందే...ఇది అడ్వాన్స్...అన్నాడు...నిజమా ...ఈ విషయం అంత మందికి చెప్పాలి...అంటూ బైటకి పరిగెత్తింది....కొంచెం కాఫీ ఇచ్చి వెల్లవే అన్నాడు....తరువాత ఇస్తా....అంటూ బైటకి వెళ్ళిపోయింది..దీనికి ఆనందం వచ్చిన...పట్టలేము
కోపం వచ్చినా పట్టలేము...అనుకున్నాడు..
అందరూ వచ్చి అభినందించారు...
ఆ పక్కింటాయన ఇంకా ఉన్నాడు...
ఒక్క మాట అండీ అన్నాడు...
ఇప్పుడు ఆటోగ్రాఫ్ లు అవి ...ఇంకా సినిమా మొదలు అవలేదు కదండీ అన్నాడు... అదికాదు ...
మీరు మా కుక్కని ఏం చేశారు... ఇప్పటికి వారం అయింది.... ఒక్కసారి కూడా భౌ మని ఆరవ ట్లేదు... పైగా మీ గొంతు విన్నా మీపేరు విన్నా.... మంచం కింద దాక్కుంటోంది... అన్నాడు...ఏమో నాకేమి తెలుసు... నేనేమి చేయలేదు ...అన్నాడు...బింకంగా... చూద్దాం... అంటూ వెళ్ళిపోయాడు.
సినిమా వాళ్ళనించి ఫోన్ వచ్చింది... అందరూ ట్రైన్ ఎక్కించి వెళ్లారు...లొకేషన్ చేరుకున్నాడు...
అక్కడ అంతా హడావిడిగా ఉంది...సుబ్బారావు ని చూసి రండి ఇదిగో మీ డైలాగ్ పేపర్...రెండే రెండు...బాగాచెప్పాలి...మేకప్ వచ్చాడు...
ఇదిగో అబ్బాయి బాగా వేయాలి...ఫస్ట్ లుక్ అదిరిపోవాలి... అన్నాడు...ఓకసారి జాలిగా చూసి నేను ఇప్పుడే వస్తా...అని వెళ్ళాడు... దర్శకుడు వచ్చి ఏది ఆ డైలాగ్ చెప్పండి...అన్నాడు...చెప్పాడు... బాగా వచ్చింది...ఇంకా మిగతా అంత ఏక్షన్ ...మీ ఎక్స్ప్రెషన్స్ బాగుండాలి అన్నాడు...మీరే చూస్తారు గా...అన్నాడు....
మేకప్ మాన్ వచ్చి నల్ల రంగు పుసాడు.... ఇదేమిటి ఇలా ..
అది అంతే... హుస్సేన్ సాగర్ లో బుద్ధుడి విగ్రహం పడిపోయాక ఆయన ఫీలింగ్స్ ఎలా ఉంటాయో అన్న పాత్ర మీది... ఒంటినిండా ఇలా రాసుకుంటే నేను ఎక్కడ కనపడతాను... అప్పటికి వాడు చెప్పాడు ..
మీ క్యారెక్టర్ కనబడుతోంది కానీ మీరు కనబడరు అని ...నేనె అర్థం చేసుకో లేక పోయాను....
 తొందర గా మీ సీన్ చేయమనండి... లేక పోతే... కడుక్కోవడానికి గంట పట్టుద్ది అన్నాడు మేకప్ మాన్...
.ప్రొడ్యూసర్ దగ్గరికి వెళ్ళాడు...మేకప్ భలే కుదిరింది అండీ అన్నాడు....నవ్వుతూ...
ఇల్లు కాలి ఒకడు ఏడుస్తుంటే....ఏదో సామెత చెప్పినట్లు... కధ వినకుండా సంతకం పెట్టడం నా తప్పు... ఇప్పుడు
నేను ఈ సినిమా చేయను అన్నాడు....
అయితే  మీరే  డబ్బు ఎదురు ఇవ్వాలి...
అగ్రిమెంట్ సంతకం పెట్టారుగా... అన్నాడు...
చేసేది ఏమి లేక మూసుకుని వారం రోజులు, అరగంట మేకప్ వేసుకోవడానికి, గంట తీసుకోవడానికి...సరిపోయేది...
ఏదో అయింది  అనిపించాడు..ఇంక జన్మ లో సినిమా జోలికి పోకూడదు అనుకున్నాడు..
ప్రొడ్యూసర్ పిలిచి ఇదిగో అండీ మీ బాలన్స్ చెక్....
మళ్ళీ ఏదైనా పాత్ర ఉంటే పిలుస్తా అంటూ వెళ్లిపోయారు.
ట్రైన్ లో ఊరు చేరాడు...అక్కడ అంతా కోలాహలం...దండలతో రిసీవ్ చేసు కున్నారు...వీళ్ళకి తెలియదు...నేనేం చేసానో..తెలిస్తే పరువు పోతుంది....అనుకున్నాడు.
.సినిమా రిలీజ్ రోజు నా అందరికి టికెట్స్ తీసాడు... మొదలు అయింది...సుబ్బారావు సీన్ రాలేదు... ఇంటర్వెల్ తరవాత వస్తుంది లే అన్నారు ఎవరో...అప్పుడు రాలేదు.. మొత్తం అయిపోయింది అయినా  రాలేదు... అయ్యో ఎంత మోసం ...పాపం సుబ్బారావు నటించింది అంత తీసేసారు... అని జాలి చూపించారు...బ్రతికాను రా భగవంతుడా...అని ఇల్లు చేరుకున్నాడు...
.ప్రొడక్షన్ వాళ్ళకి ఫోన్ చేసాడు....ఏమి జరిగింది అని....
బురద తో కూడిన బుద్ధుని సీను లు భక్తుల మనో భావాలు దెబ్బ తిన్నాయని మొత్తం తీసేశారుట....
క్షమించండి అని అడిగారు...
థాంక్స్ అని పెట్టాశాడు....
వాళ్ళకి అర్థం కాలేదు , ఇదేమిటి సారి చెపితే థాంక్స్ అంటాడు....అనుకున్నారు....
హమ్మయ్య ఈ గండం గడిచింది..
ఇంక జన్మ లో సినిమా పేరు ఎత్తను...అనుకున్నాడు...
అప్పటి నుంచి సాయంత్రం కూడా ట్యూషన్స్ చెప్పడం ప్రారంభించాడు...తయారు కి కళ్ళజోడు చేయించాడు....అతని లో వచ్చిన మార్పు కి
తయారు ఆశ్చర్యం పోయింది...
ఏమిటండి ఈ మార్పు...అని అడిగింది...ఒక్క సినిమా చేయాలని అనుకున్నా... చేసేసా....ఇంక నాకు ఆ మోజు లేదు...
అందుకే మనకి కలిసి వచ్చిన అధ్యాపక పనిని చేసుకుంటున్నా అన్నాడు...
తన భర్త లో వచ్చిన మార్పుకి చాలా... సంతోషించింది
ఒక ఆదివారం  ఉదయం భార్య
చేసిన జీడిపప్పు ఉప్మా తింటుండగా...
 ఫోన్ మోగింది... హలొ ఎవరు సుబ్బారావు గారేనా...
మేము ప్రొడక్షన్ హౌస్ నించి మాట్లాడుతున్నాం....
ఒక పాత్ర ఉంది చేస్తారా అని అడిగారు....
ఒక సెకను ఆలోచించి....
రాంగ్ నంబర్ అంటూ పెట్టెసాడు....
ప్రశాంతంగా ఉప్మా తినడం కొనసాగించాడు...
మళ్ళీ సినిమా లు చెయ్యక పోయినా....
సుబ్బారావు కు జరిగిన అన్యాయానికి....
కాలనీ లో "సినిమా సుబ్బారావు"  అన్న పేరు మాత్రం  స్థిరపడిపోయింది....
  ....శుభం....
(ఇది కేవలం కల్పితం... పాత్రలు సన్నివేశాలు.... కల్పించి రాయబడినవి)

మౌనంగానే ఎదగమని

 చక్రి ఆ రోజు ఆలస్యంగా వచ్చాడు.

పైగా వర్షం పడుతోంది.

బెల్ కొట్టగానే .. 

మధు వచ్చి తలుపు తీసింది... 

అయ్యో తడిసి పోయారు... 

ఉండండి తువ్వాలు తీసుకుని వస్తాను అంటూ చేతిలోని బాగ్ తీసుకుని 

లోపల పెట్టి గబగబా తువ్వాలు తీసుకుని ఇచ్చింది... 

తుడుచుకుంటూ సోఫాలో కూర్చున్నాడు... ఇంతలో వాళ్ళ నాన్నగారు గదిలోనుంచి బైటకి వచ్చారు... 

ఎరా అబ్బాయి ఇంత ఆలస్యం అయింది.. ఆఫీసు లో పని ఎక్కువగా ఉందా...అని వచ్చి తాను కూడా ఇంకో కుర్చీ లో కూర్చున్నారు... 

ఇదిగోనండి వేడి గా కాస్త టీ తాగండి అంటూ ఇచ్చింది మధు... 

మామయ్య గారు మీకు ఇమ్మంటారా అని అడిగింది.. 

వద్దు అమ్మా...అన్నారు.

టీ తాగేసి రిఫ్రెష్ అవడానికి లోపలికి వెళ్ళాడు చక్రి. 

ఇవాళ భోజనము లోకి ఏమి చేస్తున్నావ్...అమ్మా.. అని అడిగారు... ఇవాళ శనివారం కదా అని పూరీ కుర్మా  చేయమన్నారు అత్తయ్యగారు అంది...

ఏమిటి మీ అత్తగారు ...చెప్పారా...

నిజం గానే ...మళ్ళీ నూని సరుకు కొలెస్ట్రాల్ అంటూ క్లాస్ పీకుటుంది... 

నువ్వు సరిగ్గానే విన్నావా అంటూ నవ్వుతూ అడిగారు....

అంత వెటకారం అక్కరలేదు...

నేనె చెప్పాను...60 ఏళ్ళు వచ్చాయి...

కొంచెం  జాగ్రత్తగా ఉండాలి అని చెపుతాను కానీ మీకు ఏమి చేయ కుండానే జరిగిందా ఇన్నాళ్లు అంటూ వచ్చి సోఫాలో కూర్చుంది...

ఇప్పుడు నేనెమన్నానని అలా విరుచుకుపడతావు...

మొన్న అడిగితే వద్దన్నావు కదా ...

ఇప్పుడు ఎందుకు ఒప్పుకున్నావ్ అని ఆలోచిస్తున్నా అంతే... అన్నారు...నవ్వుతూ....

మొన్న వద్దన్నాను కనుకనే ,

మనసొప్పక మళ్ళీ ఇవాళ చేయ మన్నాను.. అంది.

నాకు తెలుసు ..

నువ్వు కొబ్బరికాయ లాంటి దానివి.... పైకి గట్టి గా ఉన్నా...లోపల తీయగా ఉంటావు...అన్నాడు.

ఈ పొగడ్త లకేమి తక్కువలేదు....అంటూ వంటింట్లోకి వెళ్ళింది...

పిండి కలుపుతోంది..మధు...

నువ్వు పిండి కలిపి అక్కడ పెట్టెయ్... నేను పూరీలు వత్తె స్తాను...అంది..

సరే  అండీ.. అంది...

కూర కూడా  చేసేసాను అండీ...అంది...

సరే నువ్వు వెళ్ళు..

ఇంకా టైం ఉందిగా... తినే ముందు చేద్దాం... అంది.. 

అలాగే అత్తయ్య గారూ అంటూ లోపలికి వెళ్ళింది... 

చక్రి ఫ్రెష్ అయి తన labtop లో ఏదో చూసుకుంటున్నాడు...

ఏమండీ  అని పిలిచింది... 

ఆ చెప్పు అన్నాడు.. 

అదే నేను చెప్పిన విషయం ఏం చేశారు అని అడిగింది ..

ఏమి విషయం అన్నాడు.. 

అదే నండి...హాండ్ క్రాఫ్ట్స్...online ..లో మార్కెట్ చేసే బిసినెస్ గురించి మీకు చెప్పానుగా... 

నా క్లాస్ మేట్స్ ముగ్గురం కలిసి ప్లాన్ చేస్తున్నామని.. 

దాని గురించి... 

కానీ దానికి బోలెడు ఇన్వెస్ట్మెంట్ కావాలి గా నా దగ్గర అంత లేదు...

కానీ ఇంకో విషయం అమ్మ నన్న లకి చెప్పి ఒప్పించాలి...

వాళ్ళు అసలే పాతకాలం మనుషులు... ఆడవాళ్లు ఇంట్లో ఉండాలి మగ వాళ్ళు ఉద్యోగం చేయాలి అంటారు..

డబ్బు గురించి ఆలోచన లేదు..

మా వాళ్ళు చూసుకుంటున్నారు.. అత్తయ్య ,మామయ్య గారిని మీరే ఎలాగైనా వప్పించాలి...అంది మధు...

ఆ విషయం మీరు కొంచెం చెప్పాలి... మరి..

ఈ రోజులలో ఆడ, మగ అని ఏముంది అందరూ కష్టపడుతున్నారు... విజయాలు సాధిస్తున్నారు...

సరేలే నేను మాట్లాడతాను... 

మరి ఇంటిపని అటు ఆఫీస్ రెండు మేనేజ్ చేయగలవా.. అని అడిగాడు...

ఏమి పరవాలేదు.. నాది క్రియేటివ్ వర్క్ .సాయంత్రం 4 గంటలకి అయిపోతుంది... మిగతాది వాళ్ళు చూసుకుంటారు...అంది .

ఇంతలో మధు అని పిలిచింది అత్తగారు..

ఆ వస్తున్నా అండీ అని వంటింట్లోకి వచ్చింది... 

ఆ మరునాడు ఆదివారం ఇంట్లోనే ఉన్నాడు చక్రి...

టిఫిన్ లు అయ్యాక..

.అమ్మ నాన్న మీతో కొంచెం మాట్లాడాలి... అన్నాడు చక్రి... 

చెప్పరా అబ్బాయి ఏమిటి సంగతి... ఏమైనా విశేషామా..అని అడిగారు రావు గారు..

ఉరుకోండి నాన్న...విషయం అది కాదు అన్నాడు..

మీ ఇద్దరికి పెళ్లి చేసేసాం... 

ఇంకా ఈ వయసు లో మేము కోరుకునేది మనవలనే కదరా....

తొందరగా ఎవరో ఒకరిని మా చేతిలో పెట్టేస్తే....

మాకు ఆనందం .కాలక్షేపం..అన్నారు...

మాకు పెళ్లి అయ్యి ఇంకా సంవత్సరం అయ్యింది కదా...

ఇంకా కొంచెం సెటిల్ అయితే ...బాగుంటుంది అని ...అన్నాడు చక్రి....

అలా అంటే ఎలా రా ఎప్పుడు జరగాల్సిన ముచ్చట అప్పుడు జరిగితే నే బాగుంటుంది... అన్నారు వాళ్ళ అమ్మ గారు. 

అది సరేలే అమ్మా... 

ఇప్పుడు ఆ టాపిక్ కాదు... 

మీ కోడలు చదువు కుంది కదా ,

తాను కూడా ఏదో బిసినెస్ చేస్తాను అంటోంది.. 

ఆ విషయం మీద మిమ్మలిని ఒప్పించి చేద్దామని అనుకున్నాను అన్నాడు..

అయ్యో రామ మన ఇంటా వంటా ఉందా.

ఆడవాళ్లు ఉద్యోగం అంటూ తిరిగితే ఇల్లు ఎవరు చూసు కుంటారు...

బుద్ది గా సంసారం అది చూసుకుంటూ ఇల్లు చక్క బెట్టుకుంటే.. 

అదే పదివేలు... అంది...

ఈ వ్యాపారాలు ఉద్యోగాలు ఏమి వద్దు అనేసింది..

మధు గుండెలో రాయి పడింది...అనుకున్నతా అయ్యింది అనుకుంది...

రాజ్యం ఈ రోజుల లో ఆడవాళ్లు కూడా బాగా చదువుకుంటున్నారు కదా ..

వాళ్ళు కూడా మంచి మంచి ఉద్యోగాలు చేస్తూ పేరు తెచ్చుకుంటున్నారు.... అమ్మాయి కూడా చదువు కుంది కదా..

.ఏదో సరదా పడుతోంది , కొన్నాళ్ళు చేయనివ్వు...

తరువాత వీలు కానప్పుడు చూద్దాం... అప్పుడు ...అన్నారు రావు గారు...

మికేమీ తెలియదు ..

.ఇలా కోడలు బైట తిరుగుతూ ఉంటే చుట్టుపక్కల వాళ్ళు ఏమంటారు..

మన పరువు గురించి కొంచమైనా ఆలోచించారా అంది...

ఎరా ఏమి మాట్లాడవు.. అంది రాజ్యం...

మిమ్మలిని ఎదిరించి ఈ పని చేయలేను...

ఒప్పించి చేద్దామని అనుకుంటున్నా అందుకే ఈ విషయం మీ దగ్గర ప్రస్తావించా...

మీరు ఏమంటే అదే నా నిర్ణయం..

అన్నాడు చక్రి...

చూసావా రాజ్యం..

వాళ్ళ సంస్కారం...వాడు మనల్ని ఒప్పించే ప్రయత్నం చేస్తున్నాడు...

కానీ ఎదిరించట్లేదు.... 

ఈ రోజుల్లో.. చాలా మంది ఎలా ఉంటున్నారు...

తల్లిదండ్రులకు కొంచం కూడా విలువ ఇవ్వట్లేదు... 

అమ్మాయి కూడా మౌనం గానే ఉంది...

అబ్బాయి మాట్లాడుతున్నాడు... 

అన్నారు రావు గారు....

అమ్మ ఈ రోజుల్లో మనం ఏమి చేస్తున్నాము అని ఆలోచించే అంత ఖాళీ ఎవరికీ ఉండదు.. 

" ఎవరైనా ఏమైనా అనుకుంటారేమో నని.."

అన్నది మన అభిప్రాయం మాత్రమే... 

ఇంత కష్టపడి చదువు కుంది...

చిన్నప్పుడు వాళ్ళ తల్లి తండ్రులు ఎన్ని కలలు కాని ఉంటారో కదా..

పెళ్లి పేరుతో... 

ఇలా కట్టుబాట్లు.. పెట్టి 

వాళ్ళ ఆశలపై నీళ్లు చల్లి...

ఆశయాలకి అడ్డు పడితే.. ఎలా..

మనం ఈ కట్టుబాట్లు సంకెళ్లు తెంచి.. 

స్వేచ్ఛ తో ,స్వచ్ఛమైన వాతావరణం కల్పించి చూద్దాం.... 

ఎంతటి విజయం సాధిస్తారో...చూడు.... ఒప్పుకో అమ్మా... అన్నాడు చక్రి...

ఒప్పుకో రాజ్యం అన్నారు రావు గారు...

ఒకసారి మధు వైపు చూసింది రాజ్యం...

తన కళ్ళలో ఏదో ఆశ...ఒప్పుకుంటే బాగుండును అని...

అత్తయ్యగారు.. మీరు  మనస్ఫూర్తిగా ఒప్ఫకుంటే నే నండి..లేదంటే లేదు...

పెద్దల్ని ఎదిరించి.. మేము ఏమి చేయాలని అనుకోవడం లేదు...

అలా ఎన్నటికీ జరగదు కూడా...అంది వినయం గా...యెంత మంచి పిల్ల అంత చదువుకున్నా ఎంత మర్యాదగా మాట్లాడింది... ఏడాది బట్టి చూస్తున్నా.ఎప్పుడూ పొగరు గా మాట్లాడలేదు.. ఇలాటి పిల్ల ఆశల్ని... మేముకాక ఎవరు తీరుస్తారు... అనుకుంది... రాజ్యం...

తన ముఖం లో చిన్న చిరునవ్వు..వెలిసింది... 

ఇప్పుడే వస్తా అంటూ లోపలికి వెళ్ళింది... అత్తయ్య గారు ఒప్పు కుంటారా మమయ్యగారు అంది మధు...

ఏమో నమ్మా  మొండిది...

తాను అనుకున్నదే జరగాలని అనుకుంటుంది....నాకైతే ఏమీ 

అభ్యంతరం లేదు...

అది ఒప్పుకోక పోతే నేను ఏమి చేయలేను అన్నారు.. రావు గారు...

అంతే లెండి ఏమి చేస్తాం అంది...

ఈ లోగా పెట్టి తో బైటకి వచ్చింది.... రాజ్యం... 

ఏమిటి రాజ్యం ఈ పెట్టి... అని అడిగారు రావు గారు... 

ఉండండి చెపుతా...

అమ్మా మధు ఇలా రా...అంది

భయం గానే దగ్గరకి వెళ్ళింది... 

పెట్టి ఓపెన్ చేసి ఇందులో నా నగలు ఉన్నాయి...

వాటిని తాకట్టు పెట్టి..నీ వ్యాపారానికి కావాల్సిన డబ్బు ఏర్పాటు చేసుకో... 

వాడి సంపాదన అంతంత మాత్రం...

ఇబ్బంది పెట్టకు.. అంది..రాజ్యం.. 

అమ్మా అంటూ కౌగలించు కున్నాడు చక్రి... థాంక్స్ అత్తయ్య గారు అంటూ ఆవిడ చేతులు పట్టుకుంది కృతజ్ఞతతో...

రావు గారు గర్వం గా రాజ్యం ...నువ్వు మారిపోయావ్.. అంటూ గర్వంగా చూసారు...

కానీ అత్తయ్య గారు మీరు ఒప్పుకున్నారు అది చాలు ఇవి వద్దు...

కొత్తగా వ్యాపారం పెట్టె వాళ్ళ కి బోలెడు ప్రోత్సాహకాలు ఉన్నాయి... 

బ్యాక్ లు లోన్ ఇస్తున్నాయి... 

అవి అన్ని నేను చూసుకుంటా...అంది..

.మీ ఇద్దరి సంతోషం కన్నా మాకు ఏమి కావాలి....

కానీ " డబ్బు వెనుక పరిగెడుతూ...విలువలు..భాద్యతలు మరచిపోవద్దు..."

అంది... తప్పకుండా అత్తయ్యగారు అంటూ కాళ్ళకి నమస్కారం పెట్టింది...

రావు గారే తన గ్యారంటీ తో బాంక్ లోన్ ఇప్పించి ...కోడలికి ప్రోత్సాహాఁ ఇచ్చారు....

అమ్మా మధు నేను చెప్పదలుచుకున్నది ఒక్కటే.

.. " బిసినెస్ లో పార్టనర్స్... వద్దు...ఎంత మందికి అయినా ఉద్యోగాలు ఇవ్వు." 

.. నీకు కావలిసిన ఆర్ధిక వనరులు నేను ఏర్పాటు చేస్తాను అన్నారు రావు గారు..

ఇది నా అభిప్రాయం మాత్రమే... నిర్ణయం నీ ఇష్టం ...అన్నారు .

మీ ఇష్టం మమయ్యగారు అలాగే చేద్దాం అంది...

ఒరేయ్ చక్రి నీ సహాయం ప్రోత్సాహం చాలా అవసరం అమ్మాయికి.... 

ఇక నుంచి  నీ ఉద్యోగమే కాదు,

అమ్మాయికి సహాయం చేయాలి కూడా అన్నారు రావు గారు... 

తప్పకుండా నాన్న గారు... అన్నాడు...

.అలా మొదలై అంచెలు అంచెల గా ఎదిగి చాలా పెద్ద కంపెనీ అయింది...

ఆన్లైన్ మార్కెటింగ్ లో కోట్లలో turnover సాధించింది మధు...

ఎంతో మందికి ఉద్యోగాలు ఇచ్చింది....

చక్రి కూడా ఉద్యోగం మానేసి తన భార్య కి తోడుగా ఉంటూ ఆఫీసు చూసుకుంటున్నాడు... 

ఎంత  ఎదిగినా, మధు లో అదే నిరాడంబరత...నిబద్ధత....అచ్చ తెలుగు చీరకట్టు... చాలా సింపుల్ గా ఉంటుంది... తాను డిజైన్ చేసిన చీరలు చాలా ప్రాచుర్యం పొంది మంచి సేల్స్ తీసుకుని వచ్చాయి... కొన్నాళ్ళకి రాజ్యం గారి స్నేహితురాలు వనజ వాళ్ల ఇంటికి వచ్చింది...

పెళ్లికి పివడానికి....వచ్చింది...

రావే వనజా  చాలా కాలం అయ్యింది ...అంటూ సాదరంగా ఆహ్వానించారు రాజ్యం...

అబ్బాయి పెళ్లి.. కుదిరింది... మీరందరు తప్పక రావాలి ...

ఆయన బంధువులు ని పిలవడానికి ఊరు వెళ్లారు...

నేను స్నేహితులని  పిలవడానికి ఇలా బయలు దేరాను..అంది..

.శుభం....అందరం తప్పక వస్తాం ...

అమ్మాయి మధు కాఫీ తీసుకుని రా 

నా స్నేహితురాలు వచ్చింది.. 

ఇదిగో అత్తయ్యగారు వస్తున్నా అంటూ కాఫీ తో వచ్చింది....

మా కోడలు అంటూ 

పరిచయ ము చేసింది...నమస్తే అండీ... అంది మధు...నమస్తే అమ్మా..

.నువ్వు మీ ఆయన తప్పక రావాలి..

.పెద్ద వాళ్ళు కనక మీ మావగారి పేరు రాసేసాను... అంది..

.భలే వారండి... మీరు అలాగే రాయాలి... వాళ్ళు మా పెద్ద వాళ్ళు..

.వాళ్ళని పిలిస్తే మమ్మలిని పిలిచినట్టే....అంది...

ఇంత సింపుల్ గా ఉంది...

పల్లెటూరి పిల్లా ఏమిటి అంది ఆవిడ..కొంచెం వెటకారం గా ..

.కాదులె..పట్నం పిల్లే కానీ సింపుల్ గా ఉంటుంది...

ఖాళీ కప్ తీసుకుని లోపలకి వెళ్ళి పోయింది మధు....

మరి నేను వెళ్లి వస్తా ఇంకా చాలా మందిని పిలవాలి..అంటూ వెళ్లి పోయింది..

అమ్మా మధు దాని మాటలు పట్టించుకోక...అలాగే వాగుతుంది.. 

గొప్పలు ఎక్కువ....అంది...

అలాంటి ది ఏమి లేదు అత్తయ్యగారు అంది...నిజం గా మా కోడలు బంగారం అనుకుంది రాజ్యం.

అందరూ పెళ్లి లో కలిశారు....రా రా రాజ్యం...అంటూ ఆహ్వానం పలికింది ...

మధు ని చూసి..

మాకు కాబోయే కోడలు ...ఇంజినీరింగ్ చేసింది...తెలుసా...అంది గొప్పగా...

అలాగా అన్నారు రాజ్యం గారు..

తాను ఆవిడకన్నా గొప్ప సంభంధం చేసుకుంటున్నాను అని తాపత్రయం.. కనిపిస్తోంది....

ఇంక మా కోడలు ఉద్యోగం చేస్తోంది ....

అసలు ఖాళీ ఉండదు ట....అంది...

చక్రి కి ఒళ్ళు మండు తోంది...

మధు అందరి తో నవ్వుతూ మాట్లాడు తోంది....

రాజ్యం గారికి కూడా కొంచెం ఇబ్బంది గానే ఉంది...కానీ సహనం వహిస్తోంది..

ఇంతలో చక్రి వచ్చి...అమ్మ ఈ సొంత డబ్బా ఏమిటి బాబు...అన్నాడు..

.నీ కో విషయం తెలుసా ...ఆవిడకట్టు కున్న చీర...మధు డిజైన్ చేసినదే...అన్నాడు....

ఈ చీర ఎక్కడ కొన్నవే చాలా బాగుంది...అంది...

ఇదా ప్రత్యేకం గా తెప్పించాను...

చాలా ఖరీదైన ది....మా  లాంటి హై క్లాస్ వాళ్ళు అందరూ వాడతారు..

నువ్వు వీటి గురించి వినలేదా అంది...

ఆ విన్నానులే...అంది..

ఇంతకీ మీ కోడలు డిగ్రీ అయిన చేసిందా....అంది....

పల్లెల్లో కాలేజీ లుండవు కదా...పెద్ద గా చదివి ఉండదు అనుకుంటా....అంది...

ఏదో 

బీటెక్...ఎంబీఏ , చేసింది లే...

ఇప్పుడు నువ్వు కట్టుకున్న  ఖరీదైన చీర ఉందికదా...

అది మా కోడలు డిజైన్ చేసినదే....

ఓహో RR fations...లో పని చేస్తోందా అని అడిగింది...

లేదు...ఆ కంపెనీ CEO...తను... R R అంటే ...Rao and Rajyam...అని అర్థము అంది ..రాజ్యం ...

అప్పుడు ఆవిడకి తెలిసొచ్చింది... నన్ను క్షమించవే.

..ఎంత ఎదిగిన ఒదిగి ఉండడం లో నే గొప్పదనం  ఉంది...అని అర్థం అయింది...

అంది...

రాజ్యం అక్కడ ఎవరితో నో మాట్లాడుతూ ఉన్న తన కోడలి వైపు అభిమానం గా చూసింది....

తాను ఆరోజు ఒప్పుకుని ఉండనట్లయి తే...ఈ రోజు ఇంతమంది కి ఉపాధి అవకాశాలు ఉండేవి కాదు...కదా...

ఆడది అబల కాదు సబల

...అవకాశం ,ప్రోత్సాహం ఇస్తే ఎంత ఎత్తుకైనా ఎదగ గలరు అని నిరూపించింది...అనుకుంది 

శుభం..

అందమైన జీవితం

 

"   అందమైన జీవితం. "

కారు హారన్  వినిపించింధి ..
ఇంటి ముందు ఆగింది .
శైలజ  పిల్లలూ  మీ తాత గారు వచ్చారు . లోపలికి వెళ్లి చదువుకోండి .
ఇక్కడ ఉంటే విసుక్కుంటారు అంటూ  ఇద్దరినీ గబగబా పుస్తకాలు  సర్దేసి లోపలి కి  తీసుకెళ్లింది.
మూర్తి లోపలి కి  వచ్చారు  .
ఇల్లంతా సైలెన్స్ గా వుంది .
భార్య మంచినీళ్లు , కాఫీ  పట్టుకుని  వచ్చింది . కాఫీ తాగుతూ అబ్బాయి ఇంకా రాలేదా అన్నాడు . మీకు తెలుసుగా రోజు 9. 30  అవుతుంది అంది . కాఫీ తాగేసి ఫ్రెషప్ అయి వచ్చాడు భోజనం వడ్డించెయ్యమంటారా  అని అడిగింది  పిల్లలు తిన్నారా  అని అడిగాడు .ఆ వాళ్ళది అయిపొయింది .
కోడలిని రమ్మంటే అబ్బాయి  వచ్చిన తరువాత తింటానంది .
రోజూ  తెలిసున్నదేగా  మీరు  రండి  అంది. భోజనం అయినతరువాత ,
చెస్ బోర్డు  బేగ్ లోంచి తీసి పిల్లలని పిలిచి ఇచ్చాడు రోజూ  చెస్ ఆడండి తెలివితేటలూ పెరుగుతాయి అని చెప్పారు. మౌనంగా తీసుకుని లోపలి కి వెళ్లారు అమ్మా నాకు క్రికెట్  అంటే ఇష్టం కదా నాకు బాట్ కొనండి ఈ  చెస్  నాకు నచ్చదు అంటూ ఆ పక్కన పెట్టేసాడు . నాకు బార్బీ  కావాలి అన్నాను కదా అంది కూతురు తప్పు అమ్మ అలా అనకూడదు నాన్నగారికి చెప్పి తెప్పిస్తాలే అంది నాన్న ఎప్పుడు తీసుకురాడు తాత తిడతారని అన్నాడు. ఇంకా చాలు పడుకోండి మళ్ళీ రేపు స్కూల్ వుంది అంటూ పడుకోపెట్టేసింది 9. 30 ప్రాంతంలో వచ్చాడు బెల్ కొట్టగానే భార్య  వెళ్లి  తలుపు తీసింది . మూర్తి గారు , భార్య హాల్ లోనే వున్నారు . మౌనంగా గదిలోకి వెళ్ళిపోతున్నాడు ఏరా ఇవాళ కొత్త కాంట్రాక్టు టెండర్ ఏం చేసావు  అని అడిగారు వేసేసాను అండి మనకే వచ్చింది అని ముక్తసరిగా సమాధానం చెప్పాడు ఇంకా ఏమిటి ఆఫీస్ విశేషాలు అని అడిగాడు ఏం లేదండి అన్నాడు అక్కడే నుంచుని సర్లే  వెళ్ళు అనగానే ఒక్క గంతులో రూమ్ లోకి వెళ్ళిపోయాడు గొప్పగా తయారయ్యారు నీ పిల్లలు
సరిగ్గా సమాధానం కూడా చెప్పడం రాదు.. అన్నాడు విసుగ్గా...
మీరు నెమ్మది గా అడగచ్చు గా...అలా గట్టి గా అడిగితే తిడుతున్నారని....మరింత బిగుసుకు పోతున్నాడు... అంది... ఇదిగో మీకు ఇష్టమైన స్వీట్..అంటూ ఇచ్చింది... వాళ్ళకి ఇచ్చావా అన్నాడు....
వాడు ఇష్టపడడు... తినడు లెండి అంది...
ఎరా దీనికి ఏమి వచ్చింది.. ఇంద తీసుకో బాగుంటుంది... అంటూ చేతిలో పెట్టాడు... అది తీసుకుని...డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరకు వెళ్ళాడు భోజనం చేయడానికి.... అలా రోజూ ఇల్లంతా మౌనంగా నే ఉంటుంది...
ఆ మరునాడు  సాయంత్రం నేను ఒకసారి రాఘవ దగ్గరికి వెళ్లి వస్తా... చాలాకాలం అయింది వాడి దగ్గరకి వెళ్ళి అని బయలు దేరాడు మూర్తి....

రా రా మూర్తి... చాలా కాలం తరువాత వచ్చావు. ఏమిటి విశేషాలు అంటూ ఆప్యాయంగా ఆహ్వానించారు రాఘవ రావు .
మూర్తి రాఘవ రావు కాలేజ్ లో ఫ్రెండ్స్. చదువుకోవడం అయ్యాక మూర్తి వ్యాపారం లోను రాఘవ  ఉద్యోగం లోను స్థిరపడ్డారు. అప్పుడప్పుడు ఇలా కలుసుకుని కాసేపు గడిపి వెళుతుంటారు మూర్తి గారు.
ఎమోయ్ మీ అన్నయ్య వచ్చాడు, కాఫీ పట్టుకుని రా అంటూ అరిచాడు.
ఇదిగో వస్తున్నా అంటూ కాసేపు అయ్యాక కాఫీ కప్ తో వచ్చింది సుజాత... ఏం అన్నయ్య గారు బాగున్నారా అంటూ పలకరించింది... కప్పు అందించింది.
అంతా బాగానే ఉన్నారమ్మా...
ఎలా ఉన్నారు మీరు పిల్లలూ... అంటూ అడిగాడు మూర్తి.
ఏదో ఇలా అబ్బాయి,  కోడలు ఉద్యోగాలకు వెళ్ళిపోతారు.. పిల్లలు స్కూల్ కి వెళ్ళిపోతే
మళ్ళీ వాళ్ళు వచ్చేదాకా మాకు మేమే కాల క్షేపం... అంది నవ్వుతూ...
కాఫీ లు పూర్తి అయ్యేటప్పటికి అందరూ రావడం మొదలు పెట్టారు.స్కూల్ నుంచి రాగానే హాయ్ తాతయ్యా అంటూ పక్కన జేరింది... హాయ్ బంగారుతల్లి ఎలా జరిగింది ఇవాళ స్కూల్ అంటూ ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.
ముందు స్కూల్ బాగ్ లోపల పెట్టి రా ...మీ అమ్మ వస్తే తిడుతుంది... అంది సుజాత
ఏం పరవాలేదులే...ముందు నీకో విషయం చెప్పాలి తాతయ్యా , అసలేం జరిగిందంటే అంటూ మొదలు పెట్టింది....
ముందు మూర్తి తాతగారికి నమస్తే పెట్టు... అన్నాడు రాఘవ..
నమస్తే తాత గారు అంది...
మనవడికి ట్యూషన్ ఉంది ...
ఇంకో గంటలో వస్తాడు.... దీనికి స్కూల్ నుంచి రాగానే అక్కడి విశేషాలు అన్ని చెప్పఁయాలి..
లేకపోతే కదలదు...అన్నాడు
ముందు నేను చెప్పేది విను తాతయ్యా అంటూ....ముఖం తన చిట్టి చేతులతో తిప్పేసి...చెపుతోంది.... అలాగే వింటాలే.రా ..చెప్పు అన్నాడు..నవ్వుతూ..
మిమ్మల్ని చూస్తూ ఉంటే ముచ్చటగా ఉందిరా అన్నాడు మూర్తి...
ఇదిగో ఈ పాలు తాగేసి చెప్పుకో ఆ కబుర్లు అంది సుజాత...
కప్పు పట్టుకో గానే వేడిగా ఇవ్వొద్దని నీకు చెప్పానా అంది....కోపం గా...
ఓసి గడుగ్గాయి...నన్నే తిడతావు టే...
నీ కబుర్ల కు ఆలస్యం అయిపోతోందా ,
రాచ కార్యాలు మండిపోతున్నాయని ....
నెమ్మది గా తాగేసి అప్పుడు చెప్పుకో
ఆ పనికి రాని కబుర్లు.. అంది నవ్వుతూ...
నావి ఏమి పనికి రాని కబుర్లు కాదు... ముఖ్యమైన విషయాలు కదు తాతయ్యా అంది.... అవును తల్లి...
ఇక్కడ మేము ముఖ్యమైన విశేషాలు మాట్లాడు కుంటుంటే ...నీ నస ఏమిటి లోపలికి వేళ్ళు అన్నారు....
నన్నే తిట్టిస్తావుటే... లోపలకి రా ని సంగతి చెపుతాను అంది...
తాతయ్యా మీద చుట్టూ చేయి వేసి...నమ్మని చూస్తూ నాలిక బైట పెట్టి ఎక్కిరించిది.. వేవ్వేవ్వే అంటూ... సుజాత మురిసిపోతూ వంటింట్లోకి వెళ్ళింది...
కాసేపటికి కొడుకు కోడలు మనవడు వచ్చారు. నమస్తే అంకుల్ అంటూ పలకరించాడు రమేష్...బాగున్నవా రమేష్.. అని అడిగాడు... మూర్తి
బాగున్నాను అండి... ఇప్పుడే ఫ్రెష్అప్ అయ్యి వస్తాను అంటూ లోపలకి వెళ్ళాడు. తాత గారు ఇవాళ కారమ్స్ ఆడతాను అన్నారు...ఆని అడిగాడు వివేక్.. బూట్లు విప్పుకుంటు... ఇప్పుడు కాదురా..ముందు పాలు తాగేసి హోమ్ వర్క్ లు చేసేయ్... ఆ తరువాత ఆడదాం.... రేపు ఎలాగూ సెలవే కదా... ఇప్పుడు మూర్తి గారు వచ్చారు కదా మాట్లాడు తున్నాను అన్నాడు రాఘవ. . సరే అంటూ బాగ్ తీసికుని లోపలికి వెళ్ళాడు.
వీళ్లు వస్తే అంతా సందడి... స్కూల్ కి వెళ్ళగానే అంతా నిశ్శబ్దంగా అయిపో తుంది ఇల్లు...
మళ్ళీ సాయంత్రం ఎప్పుడు అవుతుంది అంటూ ఎదురు చూడడం జీవితంలో భాగం అయిపోయింది... అన్నాడు రాఘవ..
కొంత సేపు అయ్యాక కోడలు వచ్చింది. మామయ్య గారు ఇదిగో మీ కళ్ళజోడు... నాకు దారి లొనే కదా అని తీసుకుని వచ్చేసా...మళ్ళీ మీరు వెళ్లడమెందుకని అంది... థాంక్స్ అమ్మా...నేనే వాడికి ఫోన్ చేద్దామనుకుంటున్నా...అంటూ పెట్టుకుని చూసారు... బాగానే ఉంది...అన్నాడు.
బాబాయ్ గారు మీరు ఇవాళ ఇక్కడే భోజనం చేసి వెళ్ళాలి... అందరికి వండే స్తున్నాము అంటూ లోపలకి వెళ్ళింది...
ఇప్పుడు భోజనం ఎందుకు రా ,నేను ఇంటికి వెళతాలే... అన్నాడు మూర్తి.
అదేం కుదరదు రాక రాక వచ్చావు.... నువ్వు ఉండాల్సిందే... అంటూ పట్టు పట్టాడు. అది కాదురా అక్కడ మీ చెల్లి ఒక్కర్తి తినాలిరా....అందుకే వెళతా అంటున్నా. అన్నాడు..
అదేమిటి మిగతా వాళ్ళు ఉన్నారుగా..అని అడిగాడు ఆశ్చర్యం గా..మా కుటుంబం అదొ టైప్ లే..అదో పెద్ద కధ...నేనెంత చేసినా వాళ్లలో మార్పు రాదు. అన్నాడు మూర్తి..
అదికాదు రా సరిగ్గా చెప్పు నీ సమస్య ఏమిటో...అప్పుడే కదా పరిష్కారం దొరుకుతుంది. ఇన్నాళ్లు నాకెందుకు చెప్పలేదు మరి అన్నాడు.
చెప్పేటంత పెద్ద విషయం కాదు... కానీ మనసు కి బాధ గా ఉంటుంది... దానికి కొన్ని కోరికలు ఉంటాయి కదా..
ఇంట్లో అందరూ ఉంటారు... కానీ ఎవరూ సంతోషం గా కనబడరు... ఏదో వెలితి.... అందరూ కలిసే ఉన్నా...అందరి మధ్య కనిపించని దూరం...ఉంది.. అది రోజు రోజు కి పెరిగి పోతోంది... ఏం చేయాలో అర్థం కావట్లేదు రా ....వాళ్ళకి అన్ని ఇచ్చాను.. విలువైన వస్తువులు కొన్నాను... ఇల్లు ఇచ్చాను... బాంక్ బాలన్స్ లు ఇచ్చాను.. కానీ ఏమిటో... మనవులు కూడా దగ్గరికి చేరరు... అన్నాడు బాధగా. నువ్వు చాలా డిసిప్లిన్ గా ఉంటావని  విన్నాను. అన్నాడు... రాఘవ...
అవును రా..పద్ధతి ప్రకారం లేకపోతే ఎలా...నేను బిజినెస్ టెన్షన్ తో ఇంటికి వస్తా...పిల్లలు అల్లరి చేస్తారు.. కాసేపు ప్రశాంతం గా ఉండనివ్వరు.. అందుకే కోపం లో తిట్టేస్తా ..తరువాత మంచి costly gift కొనిస్తా...అయినా సరే... అన్నాడు మూర్తి.
ఇదేదో ఆలోచించాల్సిన విషయమే... అందరూ మంచి వాళ్లే... ఏదో చిన్న కన్ఫ్యూజన్... అందుకే మీ మధ్య చిన్న గాప్...ఏర్పడింది... అన్నాడు రాఘవ...
ఇంతలో కోడలు వచ్చింది... మమయ్యా భోజనాలు వడ్డించేసాము ...మీరు రండి బాబాయ్ గారు అంటూ ఆహ్వానించింది..లేవరా భోజనాలు అయ్యాక మాట్లాడుకుందాము...అంటూ లేచాడు. అదేమిటి ముగ్గురికే పెట్టారు అని అడిగాడు...మీరు ముందు చేసేయండి.. మేము తరువాత తింటాము అంది కోడలు... అదేం వద్దు...అమ్మాయి...పోద్దుటినుంచి...ఆఫీస్ లో కష్టపడి వచ్చావు... అందరం కలిసే భోజనాలు చేద్దాము...అయినా నా రూల్ తెలుసు గా...అన్నాడు...అందరూ కబుర్లు చెప్పు కుంటూ ...భోజనాలు పూర్తి చేశారు...
ఇదిగో ఇలా వారానికి ఒక సారి అయినా అందరూ కలిసి భోజనం చేయాలని అనిపిస్తుంది... కానీ అది సాధ్యం కాదు మా ఇంట్లో అన్నాడు నిర్లిప్తంగా...
పగలు అంతా ఆఫీసులో  దూరంగా ఉంటారు... కనీసం రాత్రి అయిన అందరం కలిసే భోజనం చేయాలి...అనే రూల్ పెట్టాను... ఎంత బిజీ గా ఉన్నా సరే ..అందరూ కలిసే చేస్తాము...ఇలా చేస్తే ఆ కుటుంబ సభ్యుల మధ్య ప్రేమానురాగాలు...బలపడతాయని.. ఆ కుటుంబ సభ్యులు మధ్య బంధం బలపడుతుందని ఎక్కడో చదివా...అప్పటినుండి ..అమలు చేస్తూ వచ్చాం...అన్నాడు...రాఘవ
బాగుంది రా మీ పద్దతి...
మా కోడలు బాగా చదువు కుంది... ఉద్యోగం చేయాలని కోరిక...జగదీష్ గాడి కంపెనీ లో ప్రాజెక్ట్ మేనేజర్ పోస్ట్ కి అప్లై చేసింది...
కోడలు ఉద్యోగం చేయడం ఎందుకు....
ఇంట్లో పని ఎవరు చేస్తారు...
పిల్లల్ని ఎవరు చూస్తారు...
పైగా కావాల్సినంత డబ్బు ఇచ్చాను గా హాయిగా ఖర్చు పెట్టుకోండి...
అంటూ ఆ అపోయింట్ మెంట్ ఆపేసా...వాడికి ఫోన్ చేసి..
ఏ నేను చేసింది తప్పా రా అని అడిగాడు మూర్తి.
ముందు నువ్వొక విషయం గ్రహించాలి... కోడలు అంటే  ఇంటికి సేవలు చేయడానికి వచ్చి న బానిస కాదు...
ఆ మాటకొస్తే కుటుంబ సభ్యులు ఎవరూ ఒకరికి ఒకరు బానిసలు కారు....
ఒకరి మీద ప్రేమతో పనులు చేస్తూ ఉంటారు...
అంటే ఒక  భర్త , భార్య పిల్లల మీద ప్రేమలో కష్ట పడి పని చేసి సంపాదిస్తాడు..
అలాగే భార్య అందరి మీద ప్రేమతో బాగా వండి, కొసరి కొసరి తినిపిస్తుంది...
అప్పుడే ఆ కుటుంబము లో ప్రేమానురాగాలు పెరుగుతాయి...
చిన్న చిన్న భేషిజాలతో సంతోషాన్ని దూరం చేసుకోకు..
వాళ్ళ సంగతి ఎలా ఉన్నా నీ విలువైన జీవితంలో ఆ ఆనందాన్ని కోల్పోతున్నావుగా ..
కావాలంటే మళ్ళీ ఆ రోజులు రావు....
ఒకళ్ళ ప్రేమ ను పొందాలంటే ,
మనం ప్రేమను పంచితేనే తిరిగి మనకి
ప్రేమ వస్తుంది...
నువ్వు ఇచ్చే ఐశ్వర్య ము...మెటీరియల్ మాత్రమే...
డబ్బుని , వస్తువుల్ని ప్రేమించడం మానేసి...మనుషులను ప్రేమించి చూడు...
నీకు నచ్చినది ఇవ్వడం కాదు , వాళ్ళకి నచ్చినది ఇచ్చి చూడు...
నీవు కోల్పోయిన ప్రేమ నీకు మళ్ళీ దక్కుతుంది అన్న నమ్మకం నాకు ఉంది...
పాపం ఆ అమ్మాయి ఎంతో కష్టపడి చదువుకుంది.... ఇన్ని డిగ్రీ లు సాధించింది.. తనకి కొన్ని ఆశలు ,ఆశయాలు ఉంటాయి.. పుట్టిట్లో ఉన్నంత కాలం తల్లిదండ్రుల ప్రోత్సాహం తో  అవి నెరవే ర్చుకునే దిశలో ప్రయాణం చేసి ఒకసారి పెళ్లి అవగానే...వాటి మీద నీళ్లు జల్లేసి....
వంటింటి కే..... పరిమితము చేస్తే ఎలా...
ఇప్పుడు అత్త మామ లే గా ఆమె తల్లిదండ్రులు.... మరి ఆమెని ప్రోత్సహించడం నీ బాధ్యత కాదా.....
ఒక అవకాశం ఇచ్చి చూడు.....
వాళ్ళ ఆలోచనల కి విలువ ఇచ్చి చూడు,
తగిన ప్రోత్సాహం ఇచ్చి ...వాళ్ళ ఆశయాలని నెరవేర్చు కునే విధం గా చెయ్యి...వాళ్ల కళ్ళలో వెలుగులు నింపు.... ఉద్యోగం చేస్తే ఏమవుతుంది మహా అయితే ఇంకో జీతం వస్తుంది...
అదీ మంచిదే గా...
కానీ అంతకి మించి ఆ అమ్మాయి కి ఆత్మ సంతృప్తి లభిస్తుంది...
జీవితంలో ఏదో సాధించిన ఆత్మ సంతృప్తి కి మించిన ఆనందం ఎక్కడ ఉంటుంది...
మరి ఇద్దరూ ఆఫీస్ లకి వెళ్ళిపోతే పిల్లలు కి సంస్కారం, బుద్ధులు ఎవరు నేర్పిస్తారు... అని అడిగాడు మూర్తి.
మీరు పెద్ద వాళ్ళు ఉన్నారుగా...
జీవితాన్నీ చదివిన అనుభవం ఉంది...అన్నాడు రాఘవ..
మరి నా మాట వినరు గా అన్నాడు...
ఎదుటి వారు నీ మాట వినాలంటే ..వాళ్ళకి నీ మీద ప్రేమ అనురాగం పెరగాలి...
ఇక్కడ నువ్వు చూపించాల్సింది " మమకారం.".. అధికారం కాదు.
నువ్వు చెప్పినదే వినాలంటే ఆధి కారం అవుతుంది..
వాళ్లే వచ్చి నీ చేత చెప్పించు కుంటే. ..అది గౌరవం అవుతుంది....
ఈ రెండింటికి మధ్య సన్నని గీత ఉంటుంది.. ఆ గీత దాటితే .....
అంతా ప్రేమే కనిపిస్తుంది...
ఇష్టమైన వాళ్ళు ఒక మాట అన్నా పట్టించుకొము... కానీ ఇష్టం లేని వారు ఏం మాట్లాడినా అందులో నించి ఓ తప్పు డు అర్థం తీస్తాము.... ఇది మానవ నైజం....
అర్థం చేసుకుంటే ఏ సమస్య ఉండదు...
ఆఫీసు లోని టెన్షన్ లు ఎప్పుడూ ఉండేవే....వాటిని ఇంట్లోకి తీసుకుని రాకూడదు.. బయటే చెప్పులతో పాటు వదిలేయాలి...ఆది నేర్చుకోగలిగితే అంతా బాగుంటుంది....
ఎంతో చిన్నది జీవితం... దానిని పాడు చేసుకోవద్దు... అయింది ఏదో అయ్యింది... మిగతా జీవితాన్ని అయినా సంతోషంగా ఉండేలా చేసుకో...
ఎంత సేపు వాళ్ళకి అది ఇచ్చాను ఇది
ఇచ్చాను అంటావు కానీ, ఆ ఇచ్చింది వాళ్ళకి ఇష్టమా కాదా అని ఆలోచించావా
కేవలం గొప్పగా ఉంది అని మాత్రమే ఆలోచిస్తున్నావు..
కొంచెం మారరా మూర్తి...
నువ్వు కొబ్బరికాయ లాంటి వాడివి... పైకి గట్టిగా ఉన్నా...లోపల నీళ్ళ లా నీ మనసు తీయనైనది.... ఆ మనసు వాళ్లకి తెలిసేలా చెయ్...
గౌరవం అనేది అవతల వారి నుండి తీసుకుంటే అధి కారం అవుతుంది.. అదే వాళ్ళంతట వాళ్ళే ఇస్తే ప్రేమ అవుతుంది....
వాళ్ళు మనపిల్లలు రా ,
తిడితే భరిస్తారు కానీ ఎదురు చెప్పరు...
ఒక స్నేహితుడి గా నీకు చెప్పగలిగే మాట ఇదే....తప్పుంటే ఈ విషయం ఇంతటితో వదిలేయ్...మూర్తీ అన్నాడు రాఘవ.
అదేం లేదురా...ఈ పరిస్థితి నుంచి బైట పడడానికె కదా నీదగ్గరకి వచ్చింది.. సరేరా నాలో మార్పు రేపటి నుంచి చూపిస్తా . మరి నేను వస్తానురా . అన్నాడు మూర్తి...కారు దాకా సాగనంపటానికి వచ్చాడు రాఘవ... మంచి గా మారాలి అనుకున్నప్పుడు వెంటనే చేసేయాలి... కానీ రేపు ఎల్లుండి అని ముహుర్తాలు చూడరు అన్నాడు నవ్వుతూ... సరే బాబూ .....ఇప్పటి నుంచే సరేనా...అంటూ కార్ పోనిచ్చాడు... దారిలో చిన్న చిన్న పనులు చూసుకుని ఇల్లు చేరాడు.....
ఈ సారి హారన్ కొట్టలేదు... నెమ్మదిగా కార్ పార్క్ చేసి స్వీట్ పాకెట్ తీసుకుని తలుపు తోసుకుని లోపలికి వచ్చాడు. శాంత టీవీ చూస్తోంది... కొడుకు కోడలు గదిలో ఉన్నారు.... పిల్లలు పాటలు పెట్టుకుని మంచం మీద గెంతు తున్నారు... మూర్తి హాల్లోకి వచ్చి పాకెట్ టేబుల్ మీద పెట్టి శాంతా అంటూ పిలిచాడు... మీరా ఎప్పుడు వచ్చారు...అంటూ టీవీ కట్టేసి.. వచ్చింది... అన్నయ్య గారు వాళ్ళు బాగున్నారా అంటూ అడిగింది... ఇవాళ వెళ్లడం మంచిది అయింది... కొన్ని సమస్య లకి పరిస్కారం దొరికింది అన్నాడు....ఏమిటండి అది అంది... నువ్వే చూస్తావ్ గా...అన్నాడు.భోజనం చేసావా అని అడిగాడు...ఆ చేసేసాను...మీరు వాళ్ళింటి కి వెళ్లారుగా వాళ్ళు ...మిమ్మల్ని ఎలాగూ చేయకుండా పంపరు... అందుకే అంది...మంచిపని చేశావ్...నిజానికి అదే జరిగింది... ఆ పాకెట్ ఏమిటండి అంది శాంత...
ఇదా స్వీట్... మన అబ్బాయి కి ఇస్తామని దారిలో ఆగి తీసుకున్న... వాడికి ఇవ్వు..ఇష్టం గా తింటాడు అన్నాడు.... అదేదో మీచేత్తో ఇస్తే సంతోషిస్తాడు....ఒరేయ్ అబ్బాయి ఒకసారి ఇలా రా అంటూ పిలిచింది....
మూర్తి గారి గొంతు విని కోడలు పాటలు కట్టేసింది... అయిపోయింది.. ఇవాళ అందరికి క్లాస్...వద్దంటే విన్నావు కాదు... ఇప్పుడు చూడు అంది...నాకేం తెలుసు ..హారన్ కొడతారు కదా అనుకున్నా.. అన్నాడు కొడుకు
ఒక మూలకు పోయి బిక్కుబిక్కుమంటూ....
అమ్మ ఎందుకు పిలిచావు అన్నాడు...నాన్నగారు నీకు ఏదో తెచ్చారు.... తీసుకుని వెళ్ళు... అంది ..ఒరేయ్ నీకు ఇష్టమైన స్వీట్...తీసుకో అంటూ పాకెట్ ఇచ్చారు... ఆశ్చర్య పోయాడు.... ఎప్పుడు వద్దు.. అంటూ ...వేరే తీసుకుని వస్తుంటారు... అనుకుంటూ...తీసికుని..లోపలికి వెళ్లబోయాడు... ఎమ్ పరవాలేదు ఇక్కడే తిను అన్నారు....ఒకటి తిన్నాడు...ఇక నుంచి ఆ రూల్స్ లేవు....అందరూ హాల్లో కూర్చుని టీవీ చూస్తూ భోజనాలు కూడా చేయచ్చు... అన్నాడు... అన్ని నువ్వే తినేయకు ...కొన్ని ఇంట్లో వాళ్ళకి కూడా పెట్టు అన్నాడు నవ్వుతూ... భలే వారు నాన్న గారు సిగ్గు పడ్డాడు... ఒరేయ్ మనవడా. అంటూ పిలిచాడు... అమ్మా అంటూ నసిగాడు... వెళ్ళు.. వద్దంటే విన్నవా...ఆ ఎమ్ పరవాలేదు అంటూముందుకి తోసింది
... భయం భయం గా ఆయన దగ్గరికి వెళ్ళాడు... నిన్ను తిట్టను లేరా....ఇలా రా దగ్గరికి అంటూ చేయి పట్టుకుని దగ్గరికి తీసుకున్నాడు... మనవరాలిని కూడా పక్కన కూర్చో పెట్టుకున్నాడు....
ఇంకెప్పుడు ఇలా అల్లారి చేయను తాతయ్యా సారి అన్నాడు తల వంచు కుని..
తల దించుకునే అంత తప్పు నా మనవడు ఎప్పుడూ చేయడు రా.
.నేనె రూల్స్...డిసిప్లిన్ అంటూ మీ స్వాతంత్రముని లాగేసికున్నాను...
ఇక మీదట మీకు రూల్స్ లేవు....మీ ఇష్టం వచ్చినట్లు అల్లరి చేయండి... డాన్సులు చేసుకోండి... సరేనా...అన్నాడు ..
అన్నట్లు కార్ లో పాకెట్ ఉంది వెళ్లి తీసుకుని రా ...ఇది గో కీ..అంటూ ఇచ్చాడు... వాడు ఆ తాళం పట్టుకుని బైటకి పరిగెత్తాడు...
నీకు కూడా ...వెళ్లవే అంటూ మనవరాలిని తట్టాడు... అదికూడా పరిగెత్తింది...
డోర్ తెరవగానే వెనుక సీట్లో..క్రికెట్ బాట్... బార్బీ బొమ్మ ఉన్నాయి... ఒక్కసారిగా ఆనందం తో అరిచాడు... అవి పట్టుకుని లోపలికి వచ్చాడు... థాంక్స్ తాతగారు అంటూ గట్టిగా హగ్ ఇచ్చి ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.ఆ ముద్దు లో మూర్తి గారికి ఆనందం అవధులు దాటింది... ఏమే... నీకు నచ్చిందా...అంటూ అడిగారు....
చాలా అంటే చాలా... అంది.. మరి నీ ముద్దు ఏది అన్నాడు....వచ్చి గట్టిగా ముద్దు పెట్టింది.. ఆయనకుడా...మనవరాలిని ముద్దు పెట్టుకుని... ఇంకా లోపలికి పోయి మీ అమ్మకి చూపించి ఆడుకోండి... అంటూ పంపించారు...వాళ్ళు హుషారుగా లోపలికి పరిగెత్తారు అమ్మా అంటూ....
శాంత మనసు ఆనందం తో నిండియింది...
రేపు ఆదివారం ఎక్కడికి ప్రోగ్రామ్స్ పెట్టుకోకు...సోమవారం మనం ఇద్దరం ఆఫిస్ కి వెడదాం....pa తో చెప్పి స్టాఫ్ మీటింగ్ ఏర్పాటు చేయమని చెప్పు... అన్నాడు .
అలాగే అంటూ లోపలికి వెళ్ళాడు.. ఆ మరునాడు ఆలస్యంగా నిద్ర లేచాడు... ఏమండీ ఇవాళ ఇంత సేపు పడుకున్నారు... అని అడిగింది.... లక్ష్మీ..ఏం. లేదు ఇవాళ ఇంట్లోనే ఉండమన్నారు... ఎలాగూ ఆఫీస్ కి వెళ్ళక్కరలేదు కదా అని ఇంకొంచెం సేపు పడుకున్నా అంతే.... పిల్లలు ఏరి...ఎక్కడా అలికిడి లేదు... అన్నాడు... ఆ కిటికీ లోంచి చూడండి మీకే తెలుస్తుంది... అంది..
.. లాను లో అందరూ క్రికెట్ ఆడుతున్నారు... సంతోష మేసింది... నాన్న గారిలో ఈ మార్పు చాలా ఆనందం గా ఉంది అన్నాడు.... అవునండి.... అంతా కల లా ఉంది... అంది లక్ష్మీ...సరే నువ్వు కాఫీ తీసుకుని రా నేను తయారు అవుతాను అంటూ లేచి వెళ్ళాడు...
పిల్లలూ టిఫిన్ రెడి తినేసి అడుకోండి... అంటూ పిలిచింది శాంత.... ఇంకాసేపు ఆడుకుని వస్తాము నానమ్మ అన్నారు.... ఇవాళ సెలవే కదా... తినేసి అడుకోండి అంటూ లోపలికి తీసుకుని వచ్చాడు మూర్తి... అందరూ కలిసే టిఫిన్ చేశారు... చాలా ఆనందం గా ఉంది.. ఇదేగా నా మనసులో ఉన్నది... అనవసరంగా ఇన్నాళ్లు వేస్ట్ చేసాను... అనుకున్నాడు...
రండి తాతయ్యా ఆడదాం అంటూ బాట్ పట్టుకుని వచ్చాడు...ఇప్పుడు ఫుల్ గా
తినేసా రా నా వల్ల కాదు...మీరు వెళ్లి ఆడుకోండి... అంటూ పంపించారు...శాంత సంతోషం లో చాలారకాలు చేసింది... అందరూ హాయి గా కలిసి భోజనాలు చేశారు... ఇక నించి మనం రాత్రి కలిసే భోజనం చేయాలి అలాగే ఆదివారం కూడా...ఇది నా ఆర్డర్ కాదు రిక్వెస్ట్...అన్నాడు...అలాగే ..ఎంత పని ఉన్నా ఆ టైం కి వచేస్తా ...మీరు చెప్పినట్లే చేద్దాం అన్నాడు...
అమ్మా లక్ష్మీ మనం రేపు మా ఫ్రెండ్ వాళ్ళ ఇంట్లో పూజ ఉంది... నువ్వు రావాలి...ఎప్పుడు నేను ఒక్కదాన్నే వస్తావు.కోడలిని తీసుకుని రావు అంటారు వాళ్ళు....అంది... అలాగే అత్తయ్య అంది...
ఏమి అక్కరలేదు... ఎప్పటి లాగే నువ్వు ఒక్కదానివే వెళ్ళు... అన్నాడు మూర్తి... ఆదేమిటీ అంది....చెప్పాను గా నువ్వు వెళ్ళు... అన్నాడు...
ఆరోజు సాయంత్రం...అమ్మా లక్ష్మీ కొంచెం కాఫీ తీసుకుని రా...అన్నాడు మూర్తి...అలాగే అంటూ వెళ్ళింది.. ఈ లోగా గేట్ చప్పుడు అయ్యింది..ఎవరో వచ్చారు చూడండి అన్నాడు....ఎవరో మీకోసమే ఆట..అంది శాంత ..
రమ్మను... అతనికోసమే చూస్తున్నాను అన్నాడు...
నమస్తే సర్... జగదీష్ గారు పంపారు... ఈ కవర్ మీకు ఇమ్మన్నారు....అన్నాడు...థాంక్స్... కూర్చో బాబు..అన్నాడు...కాఫీ వచ్చింది...అతనికి ఇవ్వు అమ్మా అన్నాడు...ఈమె నా కోడలు లక్ష్మీ... అంటూ చెప్పాడు ...నమస్తే పెట్టి లోపలికి వెళ్లిపోయింది.... కాఫీ తాగేసి మరి నేను వస్తా సారు... అంటూ వెళ్ళిపోయాడు....లక్ష్మీ ఇలా రా ఒకసారి అంటూ పిలిచాడు....వచ్చింది....
ఇదుగో ఈ కవర్ నీ కోసమే... చదువు...
నీకు ఇష్టమైతే నే ...అన్నాడు.ఆమె..కళ్ళలో నీళ్ళు తిరుగుతున్నాయి ఆనందం తో...తాను అప్లై చేసిన జాబ్....ప్రాజెక్ట్ మేనేజర్ . పోస్ట్...నెలకి లక్ష రూపాయల శాలరీ....
థాంక్స్ మామయ్య గారు అంటూ కాళ్ళకి దణ్డం పెట్టింది...
అయ్యో అలాటివి వద్దు....ఇన్నాళ్లు మీకు ఏది సంతోషాన్ని ఇస్తుందో ...తెలియక నేను ఇచ్చేదే సంతోషాన్ని ఇస్తుంది అన్న భ్రమ లో ఉన్నాను....నా సపోర్ట్ ఎప్పుడూ ఉంటుంది..ఆల్ ది బెస్ట్ అంటూ ఆశీర్వదించారు....ఆ లెటర్ అత్త గారికి చూపించి...కౌగలించుకొని మురిసిపోయింది.అయితే రేపటి నుంచి నీకు కూడా కాఫీ నేనె కలపాలి అన్న మాట...అంది... నవ్వుతూ...ఊరికే అన్నాను...జాగ్రత్తగా ఉద్యోగం చేసుకో...ఎప్పుడూ సంతోషం గా ఉండు అని ఆశీర్వదించారు..
ఆ మరునాడు కొడుక్కి ఆఫీస్ బాధ్యతలు అప్పచెప్పే సాడు... ఇకనుంచి ఈ కంపెనీ కి సంభందించిన నిర్ణయం నువ్వే తీసుకో...
కానీ ఒక్క విషయం గుర్తు పెట్టుకో...నిన్ను నమ్ముకుని ఇంతమంది ఉద్యోగులు వాళ్ల కుటుంబాలు ఉన్నాయి..
నిర్ణయాలు తీసుకునే ఆప్పుడు...ఈ విషయం గుర్తు పెట్టు కుని జాగ్రత్త గా తీసుకో.. అని చెప్పాడు... అలాగే నాన్న గారు అంటూ కాళ్ళకి దండం పెట్టాడు...
ఇప్పుడు మనసు ప్రశాంతంగా ఉంది...అందరూ నా వలన సంతోషం గా ఉన్నారు... అప్ప టినుంచి...ఆ ఇల్లు సంతోషాలతో నిండిపోయింది...
మన అనుకునే వాళ్ళని,మనల్ని ప్రేమించే
వాళ్ళని సంతోషం గా ఉంచడమే "అందమైన జీవితం" అనుకున్నాడు...మూర్తి...
ఇన్ని సంతోషాలకి దారి చూపించి న రాఘవ కి మనసులోనే కృతజ్ఞతలు చెప్పుకుని...
ఆనందం గా ఇంటికి బయలుదేరాడు....
శుభం...
(ఇది కేవలం కల్పితం.... కథ)
‌

విహారి.... కధ

 

విహారి....

సమయం ఉదయం 9 గంటలుఅవుతోంది.
అందరూ ఆఫీసులో తమ తమ సీట్లలో ఆసీనులవుతున్నారు.
అంతలో ఒక బెంజ్ కారు వచ్చి పోర్టికోలోఆగింది.
వాచ్ మాన్ గబగబా వచ్చి కారు డోర్ తీసి సెల్యూట్  చేసాడు ,
అందు లోంచి విహారి అతని స్నేహితుడు వినోద్ దిగారు.
ఆ బాగ్  ఇలా ఇవ్వు నేను పట్టుకువస్తాను అన్నాడు వినోద్.
ఇదిగో అంటూ ఇచ్చాడు .
ఇద్దరు లోపలికి వెళ్లారు అందరు
good morning చెపుతుంటే, 
విష్ చేస్తు తన చాంబర్ లోకి అడుగు పెట్టాడు విహారి .
వినోద్ అతని చిన్ననాటి స్నేహితుడు
ఎంబీఏ చదివాడు.
ఈ రెండువిషయాలు దృష్టిలో ఉంచుకొని అతనికి తన
పి ఏ గా పోస్టింగ్ ఇచ్చాడు.
ఆఫీసులో పీఏ .
ఆఫీస్ గేట్  దాటితే  మంచి స్నేహితులు గా మారిపోతారు .
ఇద్దరూ చాంబర్లో వున్నప్పుడు క్లోజ్ గానే వుంటారు .
ఇవాళ ప్రోగ్రామ్స్ ఏమిట్రా  అంటూ తన సీట్ లో కూర్చున్నాడు.
ఉదయం 10 .30 నుంచి 11.30  వరకు ఇంటర్వూస్ ఉన్నాయి.
ఆ తరువాత మన నెక్స్ట్ ప్రాజెక్టు గురించి 12 గంటలకు ప్రెస్ మీటింగు1.30
లంచ్  విత్ delegates. 2.30 నుంచి వాళ్ళతో మీటింగ్. కొత్త టెండర్ల  ఫైనలైజ్ చెయ్యాలి .
అది సంగతి అన్నాడు వినోద్.
ఇంటర్వ్యూ కి  ఇవాళ ఎన్ని అప్లికేషన్స్ వచ్చాయి అని అడిగాడు విహారి .
ప్రైమరీ లెవెల్ ఇంటర్వ్యూస్ జనరల్ మేనేజర్  చేసేశారు.
ఫిల్టర్ చేయగా 10 మంది మిగిలారు .
వాళ్లలో మనము ఫైనలైజ్  చెయ్యాలి .
సరే ముందు కాఫీ చెప్పు .
వాళ్ళు వచ్చేస్తే మనం మొదలు పెడదాం  అంటూ అప్లికేషన్ ఫైల్ చూడటం మొదలు పెట్టాడు.
ఇంక మొదలు పెడదామా, అంటూ
ఒకొక్క రిని లోపలకి పంపించ మని
ఇంటర్ కం లో చెప్పాడు.
ఇంటర్వ్యూ లు మొదలు అయ్యాయి .
వినోద్ చేస్తున్నాడు.
విహారి మధ్య లో కొన్ని ప్రశ్నలు వేస్తున్నాడు.
అందరిని ఇంటర్వ్యూ అయ్యాక బైట వెయిట్ చేయమని చెపుతున్నాడు.
మూడో అభ్యర్థి ....సుహాసిని ని లొపలికి పంపించారు.
లోపలకి రాగానే ఒకసారి పరిశీలనగా చూసాడు విహారి.
మధ్య తరగతి కుటుంబం.
బాగా చదివిన వర్ఛస్సు కనిపిస్తోంది. 
తాను కష్టాలలో ఉన్నట్టు , ఈ ఉద్యోగం తనకి ఎలాగైనా రావాలని భావన ఆమె ముఖం లో కనిపిస్తోంది.
ఆమెని ఎక్కడో చూసినట్లు ఫీలింగ్.
ఆమె లోపలికి రాగానే మనసులో ఏదో అనుభూతి.
గుండె వేగం పెరిగింది...
తెలియని ఆనందం ఆమె ముఖం చూడగానే అనిపిస్తుంది...
ఎందుకు నాకు ఇలా అనిపిస్తుంది... అనుకున్నాడు విహారి...
పదేళ్ల క్రితం చదువులకు విదేశాలు వెళ్లి ఈమధ్యే వచ్చాను.
ఈమధ్య కాలం లో అయితే పరిచయం ప్రసక్తే లేదు... మరి ఎక్కడ చూసాను అబ్బా అనుకుంటున్నాడు విహారి...
మనసుకి తెలుస్తోంది బాగా కావలిసిన
వ్యక్తి గా...
కానీ ఎక్కడ పరిచయమో తెలియట్లేదు... అయినా కొంత మంది అంతే....
వాళ్ళ ఆహార్యం చూస్తే అలాగే
అనిపిస్తుంది.. లే ..
అనుకుని ఇంటర్వ్యూ పూర్తి చేసి బైట వెయిట్ చేయమన్నాడు...
ఏది ఆ  బయో డేటా ఒకసారి
ఇలాగ ఇవ్వు అన్నాడు.
వినోద్ ఇచ్చాడు
పేరు , అర్హత అన్ని చూస్తూ ఒక చోట ఆగిపోయాడు..
డాటర్ ఆఫ్ రాఘవ రావు...రిటైర్డ్ హెడ్ మాస్టర్ అని ఉంది..
అప్పుడు గుర్తుకు వచ్చింది...రాఘవరావు మాస్టారు...
చిన్నప్పుడు చదువులో వెనుక పడితే ఆయనే ప్రత్యేక శ్రద్ధ తీసుకుని చెప్పేవారు.. ఆ తరువాత అన్నీ మంచి మార్కులతో పాస్ అయ్యేను.
మంచి ప్రోత్సాహం ఇచ్చేవారు.. ఆ తరువాత మళ్ళీ వెనుకకు తిరిగి చూసుకోలేదు...
కాలేజీ లో చేరినా ఆయనని అప్పుడప్పుడు కలిసి సలహాలు తీసుకుంటూ ఉండే వాడిని...
ఒకరకం గా పై చదువులకు అమెరికా వెళ్ళను అంటే , ఆయనే ప్రోత్సహించి పంపేరు.
ఆయన మాటలు ఇప్పటికి మర్చిపోలేదు...

" నీకు అవకాశం ఉంది. బాగా చదువుకుంటే ఇంకో పది మందికి ఉద్యోగాలు ఇచ్చే సామర్ధ్య ము వస్తుంది...
ఆస్తమాను నీ కోసమేనా , కొంచెం సమాజం శ్రేయస్సు  కోసం కూడా ఆలోచించాలి కదామరి " ...
అని నచ్చ చెప్పారు...

ఆ మాటలు నన్ను ఆలోచింప చేశాయి..
అంతే మారు మాట్లాడకుండా
నాన్న గారి కోరిక ప్రకారం విదేశాలు వెళ్లి బాగా చదువుకుని ..ఇక్కడికి వచ్చి ఈ ఫ్యాక్టరీ పెట్టి అంతమంది కి ఉపాధి కల్పించే అవకాశం వచ్చింది..
నేను ఈ రోజు ఈ స్థాయి లో ఉన్నాను అంటే ఆయన నాకు చూపించిన మార్గమే... అనుకున్నాడు...
ఇండియా వచ్చిన తరువాత ఆ ఊరు వెళ్ళి.. కలుద్దామని ప్రయత్నాలు చేశాను.. కానీ ఆయన అప్పటికే రిటైర్ అయ్యి...వేరే ఊరు వెళ్లిపోయారని తెలిసింది...
ఎలాగైనా ఆ అడ్రెస్ పట్టుకోవాలని..ప్రయత్నాలు చేసినా దొరకలేదు...
తరువాత ఫేక్టరీ హడావిడి లో ఆ విషయం మరచి పోయాను...
మళ్ళీ ఇన్నాళ్లకు ఆయన ఆచూకీ తెలిసింది...
ఒరేయ్ వినోద్ ఆ సుహాసిని ని ఒక సారి పిలిపించు...అన్నాడు..
సరే అంటూ ఇంటర్కం లో చెప్పాడు... తాను మళ్ళీ లోపలికి వచ్చింది..
రండి కూర్చోండి.. అన్నాడు విహారి.. రాఘవరావు గారు అంటే ..
విలేజ్ లో స్కూల్ హెడ్ మాస్టర్ గా చేసి రిటైర్ అయ్యారు ఆయనే గా..అని అడిగాడు...
అవునండీ... మా నాన్నగారు మీకు తెలుసా...అని అడిగింది.
అవును బాగా తెలుసు... ఆయన
ఇప్పుడు ఎక్కడ ఉన్నారు, ఎలా ఉన్నారు అని అడిగాడు...విహారి
ఈ ఊరిలో నే ఉంటున్నాం..అంది ...
ఒకప్పుడు నేను ఆయన స్టూడెంట్..అన్నాడు విహారి
వృధ్యాప్యం కదా ఇంట్లోనే
ఉంటు న్నారు.. అంది..
నన్ను గుర్తు పట్టారా అని అడిగాడు..
.క్షమించండి.. చాలామంది స్టూడెంట్స్ కదా .
గుర్తు పట్టలేక పోయాను...అంది..
నిజమే లెండి అది పాయింటే...అన్నాడు.
మా నాన్న గారు మీకు తెలుసు అంటున్నారు..
వీలుంటే ఈ ఉద్యోగం నాకు ఇప్పించండి... ఆర్ధిక ఇబ్బందులతో ఉన్నాము...
అది మీకు నా qualification సరిపోతే... కొంచం ప్రాధాన్యం ఇమ్మని అడుగుతున్నా...
ఇలా అడగడం తప్పు అని తెలుసు...
కానీ పరిస్థితులు ...ఆడిగేలా చేశాయి..
కష్టపడి పనిచేస్తాను...అంది వినమ్రంగా...
అయ్యో అంతలా అడగాలా...
మీ నాన్న గారు మంచితనం,
నాకు తెలుసు... ఎంతో మందిలో స్ఫూర్తి నింపి అభివృద్ధి లోకి వచ్చేలా చేశారు..
అందులో నేనూ ఒకడిని...
ఏమాత్రం అవకాశం ఉన్నా మీకు ప్రాధాన్యం ఇస్తాను... సరేనా ..
ఇంక మీరు వెళ్లొచ్చు...
మీ నాన్నగారి ని ఆడిగానని నమస్కారములు చెప్పు...
నేనె స్వయం గా వచ్చి కలుస్తానని చెప్పు అన్నాడు...
అలాగే అండి అంటూ..బైటకి వచ్చింది...
ఒరేయ్ వినోద్ ఆ అమ్మాయిని కార్ లో ఇంటిదగ్గర దిగపెట్టి రమ్మను మన డ్రైవర్ ని.
మనకి అడ్రెస్ తెలుస్తుంది అన్నాడు...
అలాగే కారులో ఉన్న ఫ్రూట్ బాస్కెట్ కూడా పంపు.. మాస్టారు గారికి... అన్నాడు విహారి.
అలాగే అంటూ బైటకి వచ్చి...
సుహాసిని గారు ఒక్క నిమిషం, 
నాతో రండి అంటూ తనతో తీసుకుని వెళ్ళాడు...
డ్రైవర్ ని పిలిచి అమ్మాయి గారి ని
వారి ఇంటి దగ్గర దిగపెట్టి రా...
కారులో ఫ్రూట్ బాస్కెట్ ఉంది ...
నువ్వే వాళ్ళ ఇంటిలో పెట్టి రా.
రేపు బాస్ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాలి..అన్నారు.
ఇల్లు అడ్రస్ సరిగ్గా చూసి రా...
అని చెప్పాడు..
అలాగే సార్ అన్నాడు డ్రైవర్...
ఇప్పుడు ఎందుకు.. అండి నేను బస్ లో వెడతాను అంది...
అంత తెలిసిన వారైనా ,
ఆలోచించి అవకాశం ఉంటే ఇస్తాను అన్నాడు అంటే ..
ఈ ఉద్యోగం చాన్సు లు తక్కువే... అనుకుని
నిరాశ గా నాకు అలవాటే అండి ఎన్నో ఇంటర్వ్యూ లు చూస్తున్నా...పరవాలేదు బస్ లో వెళ్ళిపోతాను అంది..
మావాడి సంగతి మీకు పూర్తి గా తెలియదు...
చిన్నప్పుడు వాడితో కలిసి చదువుకున్నా అని ..
వాడి తో కలిసి తిరిగి ఫ్రెండ్ అయినందుకు... ఇండియా రాగానే నన్ను పిలిచి మరీ,
తన సెక్రెటరీ గా పెట్టుకున్నాడు..
అలాంటిది మిమ్మలిని వదిలేస్తాడా... నిజానికి
మేము మీ అడ్రెస్ గురించి చాల కాలం గా వెదుకుతున్నాం...కానీ దొరకలేదు..
అదృష్టం కొద్దీ ఇవాళ మీరే ఇంటర్వ్యూ కి వచ్చారు...
మా వాడు ఎవరి ని అంత తొందరగా మరచి పోడు అండి...
పైగా మాస్టర్ గారి అమ్మాయి ..మీరు... నిరాశ పడకండి..
అంతా మంచే జరుగుతుంది... అన్నాడు వినోద్.
రేపు మాస్టర్ గారిని కలవడానికి తన ప్రోగ్రాంలు అన్ని క్యాన్సల్ చేసేసాడు...తెలుసా అన్నాడు...
మరి ఈ పళ్ళు అవి అంది...
భలే వారే ఇది మా ఆచారం కాదండి...
మా  బాస్ ఆర్డర్..అన్నాడు..నవ్వుతూ...
కార్ వెళ్ళిపోయింది...
మళ్ళీ ఛాంబర్ లోకి వచ్చాడు...
ఇవాళ కొత్తగా కనిపిస్తున్నావ్..
ఎప్పుడూ ఇలా చేయలేదు నువ్వు...
ఏంటి బాస్ , ఏమిటి  విషయం...అన్నాడు...
అవును రా...ఇన్నాళ్లు వెతికినా దొరకలేదు ఆయన  అడ్రస్...
ఇప్పుడు మళ్లీ ఇన్నాళ్లకు దొరికింది ..
నేను వెతుకుతున్న మనిషి ఈయనే.. అన్నాడు..
ఎలాగైనా ఆయనని కలవాలనే నీ సంకల్పం ఆయన అడ్రస్ దొరికే లా చేసింది..
సరే మరి ఆ అమ్మాయికి అపోయింట్మెంట్ ఇచ్చేయనా.. అని అడిగాడు...
వద్దు... నేను చెపుతాను...
మిగతా ఇంటర్వ్యూ లు ఫినిష్ చేసి...
కావలిసిన వాళ్లకి లెటర్స్ తయారు చెయ్  అన్నాడు విహారి...
మరి ఆ అమ్మాయి అపోయింట్మెంట్ ఏమిటి చేద్దాం..అన్నాడు, వినోద్ .
రేపు ఫైనలైజ్ చేద్దాం..
ఇప్పుడు
నెక్స్ట్ అజండా లో కి వెళదాం అన్నాడు విహారి...
ఒకే...అంటూ కాన్ఫరెన్సు ఏర్పాట్లు చేయడానికి.. బైటకి వెళ్ళాడు...
 
విహారి కాస్త రిలాక్స్ గా చైర్ లో వెనక్కి వాలి..కళ్ళు మూసుకుని  గతం లోకి వెళ్ళాడు...
ఆ రోజుల్లో...ఎంత బాగుండేది ఈ అమ్మాయి..
కుందనపు బొమ్మ లా ,
అచ్చ తెలుగు ఆడపిల్ల లా తెలుగు తనం ఉట్టి పడుతూ.. చూసే వారు ఎవరికైనా గౌరవ భావం ఏర్పడేలా ఉండేది...
మృదు స్వభావం..
బాగా చదువుకునేది...
ఎంతైనా మాస్టారు అమ్మాయి కదా బాగానే చదువుతుంది లే అనుకునే వాళ్ళం..
క్లాస్ లో తానే ఫస్ట్.. కానీ...
ఎప్పుడూ ఆ అహం ఉండేది కాదు...
తన ప్రవర్తనకు ఇష్టపడని వాళ్ళు ఉండరు... అలాగే నాక్కూడా..తనంటే ఇష్టం ఏర్పడింది...
కానీ చదువు కునే వయసు కదా అప్పుడు ఆ విషయానికి అంత ప్రాధాన్యత ఇవ్వలేదు..
ఇప్పుడు స్థిర పడిన తరువాత..
మనసుకి అనిపిస్తోంది..ఆ ఇష్టం ..ఇష్టం మాత్రమే కాదు...ప్రేమిస్తున్నానేమో అని అవును
ఆ ఇష్టం ఇప్పుడు ప్రేమగా మారింది..
అది నా గుండెకు తెలిసింది..
కానీ నాకు తెలియలేదు...
తాను ఎవరో తెలియదు ముందు... కానీ  లోపలికి రాగానే .. తనని చూడగానే ఏదో ఉద్విగ్నత... ఒకరకమైన ఆనందం... మనసుకి ఏదో భావన... ఏర్పడ్డాయి...
ఇప్పుడు ఎవరో తెలిసిన తరువాత..
ఆ భావన బలపడింది...
అవును తనే నేను వెతుకుతున్న అమ్మాయి...
నా జీవిత భాగస్వామి...
కానీ నా ప్రపోజల్ కి తాను వప్పుకుంటుందా..
అసలే కష్టాలు అంటోంది..
భాద్యత ల మధ్య...ఇలాంటి విషయాలపై ప్రాధాన్యత ఇవ్వదు...
కానీ ఆ అమ్మాయి నా జీవిత భాగస్వామి అయితే ..
ఎంత అదృష్టం...
తనతో నా జీవితం సంతోషం గా ఉంటుంది ...
అయినా ఇప్పుడు ఎందుకు ఇలా ఉద్యోగానికి రావాల్సి వచ్చిందో... మరి ..
ఆయనికి ఒక కొడుకు ఉండాలి కదా..వాడేమి చేస్తున్నాడో...
తాను కూడా ఖాళీ గా ఉంటె తనకి ముందు జాబ్ ఇవ్వాలి...
అన్ని రేపు మాస్టారు గారి ఇంటికి వెళితే గాని తెలియదు...అనుకుంటూ ఉండగా ..
డోర్ తెరుచుకుని వినోద్ వచ్చాడు...
అంతా రెడి.. మీటింగ్ స్టార్ట్ చేయవచ్చు.. నీకోసం ఎదురు చూస్తున్నారు అన్నాడు...
అంత వరకు కళ్ళు మూసుకుని ఉన్న విహారి,ఆలోచన లోనించి బైటకి వచ్చి,
ఒకసారి కళ్ళు తెరచి నవ్వుతూ పద అంటూ లేచాడు...
ఏంటి అన్నా... అంత దీర్ఘం గా ఆలోచిస్తున్నావు అంటే అది ఖచ్చితంగా ఆఫీస్ విషయం కాదు...
ఎందుకంటే
నువ్వు ఆఫీస్ కి సంబంధించిన ఎలాంటి నిర్ణయము అయినా ఇట్టే తీసుకుంటా వు..
నీ సామర్ధ్యం అలాంటిది.
ఇంతలా ఆలోచిస్తున్నావు అంటే...
ఇది ఖచ్చితంగా ఆ అమ్మాయి గురించే అయి ఉంటుంది...
నిజం చెప్పారా అన్నాడు..
నువ్వు నిజం గానే నా ఫ్రెండ్ వి రా...
నా మనసు ఇట్టే కనిపెట్టేస్తావు.
అవి అన్ని తరువాత మాట్లాడదాం...
అంటూ డోర్ హ్యాండిల్ మీద చేయి వేసాడు...
ఆగరా బాబు..
ఆ తలుపు దాటితే...నీలో బాస్ బైటకి వచ్చేస్తాడు....
ముందు చెప్పు.. నువ్వు ప్రేమించింది
ఆ అమ్మాయినే కదా...అన్నాడు...వినోద్..
అవును...ఈ విషయం నీతోనే మొదట చెప్పాను....ఎంతైనా ఫ్రెండ్ వి కదా ..ఈ విషయం లో నువ్వే హెల్ప్ చేయాలి... అన్నాడు...
కంగ్రాట్స్ రా ...తను నీకు కరెక్ట్ జోడి...
అందుకే నా ...సారు గారు
అపోయింట్మెంట్ లెటర్ ఆపుచేశారు... అన్నాడు వినోద్..
అవును కానీ తన మనసులో ఏముందో... తన పరిస్థితి ఏమిటో తెలియదు.. అడిగిన తరువాత కాదంటే ..మనసు కి బాధ గా ఉంటుంది... అందుకే ...ఆలోచిస్తున్నా..
ఆమె మనస్ఫూర్తిగా ఒప్పుకుంటేనే..పెళ్లి....
లేక పోతే మన వేరే ఊరిలో ఉన్న బ్రాంచ్ కి మేనేజర్ గా వేసేయ్...ఇక్కడ చూస్తూ.. ఉండలేను.. అన్నాడు..విహారి
ఒరేయ్... నీ ఫ్రెండ్ ని నేను ఉండగా.. నీకు లోటు రానిస్తానా...
నీ పెళ్లి భాద్యత నాది.. ఇంకా ఆ విషయం నాకు వదిలేయ్...అన్నాడు...
సరే పద వాళ్ళు ఎదురు చూస్తూ ఉంటారు అంటూ మీటింగ్ హల్ కి బయలుదేరి వెళ్లారు.
*****
ఆ మరునాడు ఉదయం విహారి, వినోద్ మాస్టారు గారి ఇంటికి వెళ్లారు...బెల్ కోట్టగానే సుహాసిని ...తలుపు తీసింది.. గుడ్ మార్నింగ్ సుహాసిని గారూ...అంటూ పలకరించాడు వినోద్... రండి సర్ అంటూ లోపలికి ఆహ్వానించింది.. విహారి డ్రైవర్ కేసి తిరిగి చూసాడు... వెంటనే డ్రైవర్ ఫ్లవర్ బొకే తీసుకుని వచ్చి విహారి కి ఇచ్చాడు...అది తీసుకుని లోపలికి వచ్చారు.. మాస్టారు హాలులో పడక కుర్చీ లో కూర్చుని ఉన్నారు... నమస్తే మాస్టారు అంటూ .. బొకే ఇచ్చి, కాళ్ళకి దండం పెట్టాడు.
ఎవరు నాయనా నువ్వు... అంటూ అడిగారు కళ్ళజోడు సవరించు కుంటూ...
అదే నాన్నా నిన్న చెప్పాను కదా..
.నేనొక ఇంటర్వ్యూ కి వెళితే.. మీ స్టూడెంట్ అని చెప్పారు ఆయనే ఈ విహారి గారు...అంటూ పరిచయం చేసింది...
నేను మాస్టారు...మీ విహరిని...
నన్ను అమెరికా పై చదువులకు ఒప్పించి పంపించారు కదా...మీ మాట పై వెళ్ళాను...
బాగా చదువుకుని...ఇక్కడే ఫేక్టరీ పెట్టాను..
. మీరు ఆశీర్వదించి నట్లుగా ..
ఈ రోజు ఎంతో మందికి ఉద్యోగాలు ఇచ్చాను.... అన్నాడు విహారి...
ఆ ఆ...గుర్తుకు వచ్చావు...
వృధాప్యం కదా
వెంటనే గుర్తుకు రాలేదు.... చాలా సంతోషంగా ఉంది..నిన్ను చూస్తుంటే...
అమ్మాయి అబ్బాయి కి కాఫీ అది పట్టుకుని రా అన్నాడు...
ఆబ్బె ఇప్పుడు అవేమి వద్దండి...
ఇండియా కి రాగానే నేను మీ గురించి వాకబు చేశా...
కానీ అడ్రెస్  దొరకలేదు...
వీడు నా క్లాస్మేట్ వినోద్.. ఇప్పుడు నా దగ్గరే సెక్రెటరీ గా ఉంటున్నాడు... అంటూ పరిచయం చేశాడు...
నమస్తే సర్ అంటూ కాళ్ళకి దండం పెట్టాడు.... సంతోషంగా ఉండు నాయనా అంటూ ఆశీర్వదించారు... ఆ రోజు మీ మాటలు విన్నాను కాబట్టే ఈ రోజు ఈ స్థాయి లో ఉన్నాను అండి.. చాలా సంతోషం గా ఉంది మిమ్మలిని కలిసినందుకు అన్నాడు విహారి.
..మీ అమ్మగారు నాన్న గారు ఎలా ఉన్నారు... అన్నారు...బాగానే ఉన్నారు..
. వాళ్ళు వస్తామన్నారు... ముందు నేను కలిసి..
తరువాత తీసుకుని వస్తాను అన్నాను..
.తప్ప కుండా తీసుకుని రా బాబు.. అయినా
మీరు ఏంటి సర్ ఇక్కడ ఇలా ...
తాను ఉద్యోగానికి రావడం ఏమిటి...
మీకో అబ్బాయి ఉండాలి కదా
ఇప్పుడు ఎక్కడ ఉన్నాడు... అన్నాడు..
.అదా ..అది అంతా ఓ పెద్దకధ...
ఇప్పుడు అదంతా ఎందుకు లే బాబు...అన్నారు..
.అన్నట్టు ఆంటీ ఎలా ఉన్నారు ఎక్కడ కనబడలేదు...అంటూ అడిగాడు విహారి..
. అదిగో అలా మంచం మీద ఉంది...అంటూమంచం మీద పడుకుని ఉన్న ఆవిడని చూపించారు..
అయ్యో అసలు ఏమి జరిగింది మాస్టారు...
మీరు చెప్పి తీరాల్సిందే అన్నాడు...
బైట ఎవరో వస్తే మాట్లాడటానికి వెళ్ళింది సుహాసిని..
వాడు కొంచెం గట్టిగానే మాట్లాడుతున్నాడు...
ఒరేయ్ ఎవరో చూడరా...అంటూ పంపించాడు...
వినోద్ కూడా బైటకి వెళ్ళాడు...
సుహాసిని గారు ఏమిటి సంగతి ..
ఎందుకు ఇతను గట్టిగా మాట్లాడుతున్నాడు..అంటూ వచ్చాడు..
అతను వినోద్ ని చూడగానే
వినోద్ భయ్యా మీరు ఏమిటి ఇక్కడ...అంటూ విష్ చేసాడు...
ఏమిటి నరసింగ్ ఇలా వచ్చావు..అన్నాడు...
.ఏమి లేదు సర్..
.ఈ ఇంటిమీద అప్పు చేశారు...
వడ్డీ కూడా కట్టట్లేదు....
ఇలాగ అయితే ఇల్లు వేలం వేయాల్సి వస్తుంది అంటూ చెవుతుంటే అర్థం చేసుకోవట్లేదు...
.కొంచెం టైం కొంచెం టైం అంటూ గడిపేస్తున్నారు...అన్నాడు నరసింగ్.
వీళ్ళు మా అతిధులు...వాళ్ళ ముందర అల్లరి చేయద్దు...ప్లీస్..అన్నా ,
మనం మళ్ళీ మాట్లాడుకుందాం , ప్రస్తుతం దయచేసి ఇక్కడి నుంచి వెళ్లి పోండి అంటూ ప్రాధేయ పడింది...
సుహాసిని గారు..ఇతను మాకు తెలిసిన వాడే...
నేను మాట్లాడి  టైం ఇప్పిస్తా...
ముందు  మీరు లోపలికి వెళ్ళండి...
అంతా ..నేను చూసుకుంటాను ...అన్నాడు...వినోద్
అదికాదండి..అంటూ ఏదో అన బోతుంటే...
ముందు మీరు లోపలికి వెళ్ళండి అంటూ
లోపలికి పంపించాడు.
లోపల విహారి ఉన్నాడు... అన్నాడు...
విహారి అన్న వచ్చాడా...
మరి చెప్పవే ....నేను పోయి మళ్ళీ వస్తా...అన్నాడు నరసింగ్...
వీళ్ళు ...తనకి బాగా కావలిసిన వాళ్ళు..
నువ్వు మళ్ళీ ఇక్కడి కి రావద్దు..
ఎంత ఇవ్వాలో మొత్తం అన్న సెటిల్ చేస్తాడు...
నువ్వు ఆఫీస్ కి వచ్చి నన్ను కలు.. సరేనా...నువ్వు మళ్ళీ కాగితాలు ఇవ్వడానికి మాత్రమే ఇక్కడికి వస్తావు... అర్థం అయ్యిందా... అన్నాడు గట్టిగా..
మీ వాళ్ళని...తెలియక గట్టి గా మాట్లాడాను...
భయ్యా ని మన్నించమని ఆడిగానని చెప్పు...
మరి నే పోతున్నా..
అరె బండి తీయరా బయ్...అంటూ వెళ్లిపోయారు...
వినోద్ లోపలికి వచ్చాడు.... ఎవరు రా అది అని అడిగాడు విహారి...
ఆ నర్సింగ్ గాడు...
లోపల నువ్వు ఉన్నావని చెప్పాను...అంతే .
.సారి చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు..అన్నాడు వినోద్...
ఏమంటాడు...అని అడిగాడు విహారి.
ఈ ఇల్లు తాకట్టు పెట్టి అప్పు తీసుకున్నారు ట...
అందుకే ఏరియా బాగుంది కదా అని
అడిగే వాళ్ళు లేరు అని ఎలాగైనా లాగేసుకుందామని...చూస్తున్నాడు... అన్నాడు... వినోద్
అసలు ఏమైంది మాస్టారు..ఇప్పటికైనా చెప్పండి అన్నాడు...
నేను చెపుతా అంటూ సుహాసిని... మొదలు పెట్టింది...
అన్నయ్య  అమెరికా వెళ్లి చదువుకోవడం  కోసం ,అప్పు చేయాల్సి వచ్చింది..
అక్కడ చదువు అయ్యాక , అక్కడే జాబ్ లో జాయిన్ అయ్యాడు...
మొదట్లో కొన్నాళ్ళు డబ్బు పంపించేవాడు... తరువాత అక్కడ అమ్మాయిని పెళ్లి చేసుకుని , ఒకరోజు ఫోటోలు పంపించాడు...
పెళ్లి పెద్దవాళ్ళకి చెప్పి చేసుకో వచ్చు కదా...ఎందుకు ఇలా చేశావ్ , నీకో చెల్లెలు ఉంది కదా , దానికి పెళ్లి ఎలా అవుతుంది... కొంచెం అయినా ఆలోచించక్కరలేదా...
అని నిలదీసి అడిగారు ఫోన్ లో ..
నా జీవితం నా ఇష్టం అంటూ , ఫోన్ పెట్టేసాడు....
అంతే ఆ తరువాత మళ్ళీ కాంటాక్ట్ చేయలేదు...
వాడి మీద బెంగ తో అమ్మ మంచం పట్టింది...
వాడు ఇక్కడికి రాకుండా ఉండడానికి ఏదో వంక పెట్టి మాయమై పోయాడు..
వీళ్లకి అది అర్థం కాదు ఏదో ఒకరోజు వస్తాడని ఎదురు చూస్తూ ఉంటుంది..వైద్యం చేయిస్తున్నాం.కానీ ఫలితం లేదు.... మందులు శరీరానికి పనికి వస్తాయి కానీ ,మనసు కి కాదుగా...ఆలోచనలు పెట్టుకోవద్దు అంటే వినదు...బెంగతో మందులు కూడా సరిగ్గా ప్రభావం చూపట్లేదు...
..ఇప్పుడు ఇప్పుడే కొంచెం ఇంట్లో తిరుగుతోంది.... అంది బాధగా...
పాపం ఆడపిల్ల , దాని రెక్కల కష్టం మీద ఆధారపడి బ్రతుకుతున్నాం.... అన్నారు మాస్టారు..
అలా అనొద్దని ఎన్ని సార్లు చెప్పాను...నాన్నా,
వాడు కొడుకు, నేను కూతురు అంతే తేడా..
ఇద్దరం మీ పిల్లలమే బాధ్యత లు సమానం గానే పంచుకుంటాం...
నేనూ చదువుకున్నాను గా...ఉద్యోగం చేస్తున్నాను.ఇంతకు ముందు ఆఫీస్ లో ఆ మేనేజర్ ప్రవర్తన బాగుండక ,
రాజీపడలేక రాజీనామా చేయాల్సి వచ్చింది...
దేశం గొడ్డు పోలేదు ..
ఇది కాకపోతే ఇంకొకటి...
కాకపోతే టైం పడుతుంది...
ఈ లోగా భరించాలి తప్పదు గా అంది సుహాసిని...
మీ మానసిక దేర్యము కి అభినందించకుండా ఉండలేక పోతున్నా....అన్నాడు విహారి..
జీవితమే అన్ని నేర్పిస్తుంది అంది వైరాగ్యం గా నవ్వుతూ....
ఎన్నాళ్ళు అని  కష్ట పడుతుంది ...
దీనిని ఒక అయ్య చేతిలో పెట్టాలి కదా...
మేము పెద్ద వాళ్ళము అయ్యాము...
పాపం కుటుంబ భారం అంతా ఇదే మొస్తోంది అన్నారు మాస్టారు...
కనీసం అప్పు అయినా తీర్చేయరా అంటే,నన్ను కన్నారు గాబట్టి  చదివించాల్సిన బాధ్యత మీదే కదా ..అందుకే .చదివించారు..అంటాడు
.ఇంగ్లీష్ పిల్లని చేసుకున్నానని  నన్ను  కాదన్నది మీరు...
నేనేమి చేయను... అంటూ వాదిస్తాడు
ఇక ఏమనాలి వాడిని .
ఒకపక్క కుటుంబం గడవాలి..
మరో పక్క వాడికోసం చేసిన అప్పు తీర్చాలి...
వచ్చిన కాస్తో కూస్తో కుటుంబ అవసరాలకే సరిపోతుంది...
పైగా దీని వైద్యం..
వాడి గురించి ఆలోచించకే అంటే వినదు...అంటూ నిట్టూర్చారు మాస్టారు...
నిజానికి ఇండియా రాగానే మిమ్మలిని కలిసే ప్రయత్నం చేశాను...
కానీ మీ ఆచూకీ తెలియలేదు...
ఎక్కడి కి వెళ్లిపోయారో తెలియదు..
. లేకపోతే ఇంత దూరం రానిచ్చే వాడిని కాదు...
మీ వాడిని నాలుగు పీకి ఇక్కడికి రప్పించేయానా...అన్నాడు..
వద్దులే బాబు...వాడి పాపాన వాడే పోతాడు...
వాడికి మనసులో మా మీద ప్రేమ ఉండాలి గాని..
కొడితే నో తిడితే నో పుట్టదు...
మా తల రాత ఇంతే
అనుకుంటాము...
మమ్మలిని " వాడు  " కాదనుకుంటున్నాడు..
కానీ మేము కాదుగా..
వాడి సంగతి వదిలేయ్ బాబు ,
ఎంతైనా కొడుకే కదా అన్నారు మాస్టారు....
అది రా అమ్మ ,నాన్న అంటే...ప్రేమకి ,త్యాగానికి ప్రతిరూపాలు... ఆ మూర్ఖుడికి వీళ్ళ విలువ తెలియట్లేదు...  అన్నాడు.. వినోద్
విహారి కి కోపం వచ్చే సింది...
ఒరేయ్ వినోద్ నువ్వు ఏమి చేస్తావో నాకు తెలియదు...
ఆ నర్సింగ్ గాడు వీళ్ల ఇంటి పేపర్ లతో అరగంటలో ఇక్కడ ఉండాలి...అన్నాడు..
ఇదిగో పావు గంట లో ఇక్కడ ఉంటాడు... అంటూ ఫోన్ చేయడానికి బైటకి వచ్చాడు.
నర్సింగ్ కి ఫోన్ చేసాడు..
అన్న నీమీద బాగా కోపం గా ఉన్నాడు..
అది కాదు భాయ్..మీ వాళ్ళు అని తెలియక రుబాబ్ చేసినా...
అయినా వచ్చేసా గా ...
నేనేమి పెద్దగా ఏమి అనలేదు భయ్యా...
ఆ పక్క ఇంట్లో ఓ పొట్టోడు ఉన్నాడు..
వాడు జరంత ఎక్కువే చేసిండు... అన్నాడు...
నువ్వు ఈ ఇంటి కాగితాలు పట్టుకుని,
పది నిమిషాలలో ఇక్కడ ఉండాలి అన్నాడు అన్న...
"లేకపోతే " ...
వద్దు పూర్తి చేయద్దు...
ఆ మాత్రం టైం చాలు...
..నేను ఐదు నిమిషాలు లో నీ ముంగిట ఉంటాను..అన్నాడు..
సర్ మని జీప్ వచ్చి ఆగింది... అందు లోనించి కాగితాలు పట్టుకుని నర్సింగ్,  ఇంకా నలుగురు రౌడీ లు దిగారు...
పక్కింటి గోడ మీదనుంచి,
వీళ్ళు మళ్ళీ వచ్చారు ఏమిటి...
ఈ సారి ఖాళీ చేయించడం ఖాయం అనుకున్నాడు..
ఏమిటండి మళ్ళీ వచ్చారు..
ఖాళీ చేయిస్తే వెంటనే చేయించేయండి.. నుసెన్సు తట్టుకోలేక పోతున్నాం...
ఇలా రౌడీ లు, గుండాలు అస్తమాను వచ్చిపోతుంటే...
మాకు పరువు తక్కువగా నూ, నుసెన్సు గాను ఉంది అన్నాడు...
అసలు ఈ పొట్టోని మూలం గా కదూ.. మాటర్ అన్న దాకా పోయింది...
ఒరేయ్ ఆడిని ఎత్తుకు రారా....
నా చేతిలో అయిపోయాడు... ఇవాళ అంటూ..పురమా ఇంచి...
గబ గబా పేపర్ లు తీసుకుని వెళ్లి విహారి చేతిలో పెట్టాడు..
చేతులు కట్టుకుని నుంచున్నాడు...
ఇంతలో బ్రహ్మి ని కూడా తీసుకుని వచ్చారు ..నర్సింగ్ మనుషులు...
అక్కడ చేతులు కట్టుకుని నుంచున్నారు... అందరూ...
మాఫ్ కర్ నా భాయ్... తెలియ క జరిగిన పొరపాటు.... అన్నాడు..
నాకు కాదు మాష్టారి చేతి లో పెట్టు... అన్నాడు విహారి...
కాగితాలు మాస్టారు చేతిలో పెట్టి...
సార్ ఇవిగో మీ పేపర్లు...
మీ అప్పు మొత్తం మాఫ్ చేసిన...
అంటూ ఆయన చేతిలో పెట్టాడు...
పరవాలేదు బాబు ,ఎలాగో అలా మీ అప్పు తీర్చేస్తాము...కొంచెం టైంఇవ్వు చాలు అన్నారు మాస్టారు...
అదేం లేదు సార్ అన్న చెప్పినాక , నేను మళ్ళీ ఈ చుట్టుపక్కలకి కూడా రాను... మీరు కంగారు పడకండి... చుడు చెల్లెమ్మా , నా ఫోన్ నెంబర్ నీ దగ్గర ఉంది గా ...నీకు ఏదైనా సమస్య వస్తే నాకు ఫోన్ చెయ్...నేను చూసుకుంటా....అన్నాడు నర్సింగ్...
మరి నేను పోయి రానా విహారి భాయ్ అన్నాడు....
ఏంటి బెదిరిస్తున్నవట...
అంటే అడిగే వాళ్ళు లేరు అనా...
ఏదో అప్పిచ్చి ...ఇల్లు లాగేసుకుందామనా...అని అడిగాడు కోపం గా...
ఆబ్బె అలాంటి ది ఏమి లేదు అన్నా...
నేను కేవలం అప్పు ఎప్పుడు తీరుస్తారని మాత్రమే అడిగా...
ఇదిగో ఈ పొట్టోడు..
తెగ రెచ్చి పోయాడు... అంటూ
డిప్ప మీద ఒక్కటిచ్చాడు...
ఏంటండి కొడతారేమి టి.. అయాం ఫ్రమ్
డీసెంట్ ఫామిలీ... తెలుసా ..
మళ్ళీ ఇంగ్లీష్ ఒకటి చెత్త నాయాల...
అంటూ మళ్ళీ పీకాడు...
అసలు ఇది అంతా నీ మూలం గా కాదూ.. అస్తమాను అప్పుల వాళ్ళు వస్తే మీ పరువు పోతోంది.. అంటూ రెచ్చి పోయావ్.
.పైగా కత్తి చూపించాడు సర్...అన్నాడు...
ఒరేయ్ పొట్టి...
ఇలా రా రా, అని గట్టి గాపిలిచాడు ..విహారి..
ఏమిటి నన్ను " రా " నా...నన్ను అంటూ అడిగాడు...
అవును రా నిన్నే ఇలాగ రారా అన్నాడు విహారి.....
అరే ఎల్లు బే అంటూ ముందుకి తోసాడు నర్సింగ్......
ఆ ఎలతామండి... తోస్తారేమిటి....రెస్పెక్ట్ లేకుండా...
ఎందుకండి దగ్గరకి పిలిచారు... కొట్టరు..కదా అని అడిగాడు భయం భయం గా...లాగి లెంపకాయ కొట్టాడు విహారి... చెంప మీద వేలి ముద్రలు పడ్డాయి....
చెంప రాసుకుంటూ...
ఎందుకు లెండి ఇక్కడి నుంచే మాట్లాడతా...అన్నాడు....
రమ్మన గానే రాక పోతే ఇంకా గట్టిగా కొడతాను...తరువాత నీ ఇష్టం అన్నాడు విహారి....
పర్లేదు సర్...అన్నాడు బ్రహ్మి..
పర్లేదు ఏంట్రా...నేను ఏమైనా నీకు సారి చెపుతున్నానా...అన్నాడు..
రా ఇలాగ అంటూ అరిచాడు....
భయపడుతూ దగ్గరికి... వచ్చాడు... లాగి లెంపకాయ ఇచ్చాడు.. గబ గుయ్ మంది.. రమ్మంటే రావేంట్రా... నీ లెవెల్ కి ,
నేనే  , నీ దగ్గరకి  వచ్చి కొట్టాలా...అంటూ ఇంకోటి..పికాడు.. సార్ బుగ్గలు వాచిపోతున్నాయి ...ఇంక ఆపమని చెప్పండి సార్... అంటూ బ్రతిమాలాడు. మాస్టారిని...
ఆడ పిల్ల కష్టాలలో ఉంది... వీలైతే సాయం చేయాలి కానీ , రాళ్లు వేస్తావు రా..అసలు మనిషి వేనా నువ్వు.. అయినా
ఏంటి రా కత్తి చూపిస్తున్నవట..
అంత మొగోడి వా అన్నాడు విహారి...
ఆబ్బె అదేం లేదు సార్....ఇంట్లో కూరలు తరుగుతూ...
ఏదో శబ్దం వస్తే అలాగే వచ్చేసా....వీళ్ళేమో బెదిరించానని అనుకున్నారు... అంతే సార్...
అయిన నేను వంట చేసుకోవాలి....
వస్తా సార్...అంటూ బయలుదేరబోయాడు..
ఆగు...ఈ  వంట ,
ఏమిటి రా అన్నాడు...
ఆదా ఒకసారి మా బాస్ విషయంలో
ఇలాగే కొంచెం కల్పించు కున్నాను...
వాడు... ఉద్యోగం లోనించి పీకేశాడు... అప్పటి నుంచి మా ఆవిడ ఆఫీస్ కి , నేను వంటకి...ఫిక్స్ అయిపోయాం...అన్నాడు మూసి మూసి గా నవ్వుతూ....
నీకు నోటి దూల బాగా ఎక్కువ రోయ్... అన్నాడు వినోద్...
ఏదో మీదయ అన్నాడు బ్రహ్మి..
ఈడు మారడు...అంటూ ఒకటి పీకాడు వినోద్...
నర్సింగ్ ఇంక నువ్వు  వెళ్ళు... నీ కాంటాక్ట్ సంగతి నేను చూసుకుంటాను....అన్నాడు విహారి...
థాంక్స్ అన్నా... అంటూ బయలుదేరి వెళ్లి పోయాడు...
మరి నేనూ వస్తా ను సర్... అంటూ బయలుదేరబోయాడు బ్రహ్మి... నువ్వు ఎక్కడికి ...నీతో పని ఉంది... ఆగు..
అన్నాడు...
నాతో పనులు ఏముంటాయి సార్...ఏదో కూరలు తరుక్కోవడం....వంట చేసుకోవడం...తప్ప అన్నాడు
ఆ అదే చేద్దువు గాని.... రోజు ఉదయం సాయంత్రం ఇక్కడికి వచ్చి కూరలు తరిగేసి వెళ్ళిపో...సరేనా..నెల పాటు.. అదే నేను నీకు వేసిన శిక్ష... అన్నాడు....
శిక్ష లు ఏమిటండి ...మీరేమయినా జడ్జి ఆ..శిక్ష లు వేయడానికి... అన్నాడు...
మళ్ళీ లెంపకాయ ఇచ్చాడు...విహారి..
చ్ఛి... దీనమ్మ బ్రతుకు... తబల కన్నా దారుణమైపోయింది...నా ఫెస్..అంటూ గోనిగాడు...
ఏంట్రా అన్నావు..అన్నాడు...
ఆబ్బె ఏమి లేదండి.... నాకు అలవాటైన పనిని శిక్ష గా వేశారు... అంటున్నా...
ఎల్లుండి నుంచి వచ్చి చేస్తా మంచి రోజు..రేపు నాకు కొంచెం పని ఉంది... అన్నాడు బ్రహ్మీ..
ఇవాళ కూడా మంచిదే అన్నాడు..విహారి
ఓహో ...
ఇవాళ కూడా మంచిదే ట... కాలండర్ కూడా చూసేసారన్న మాట...అన్నాడు..
ఈ మాత్రం దానికి కెలండర్ ఎందుకు.. నువ్వే చెప్పావు గా ఎల్లుండి మంచిది అని... రేపు తీసేస్తే..ఇవాళ మంచిదే గా...అన్నాడు విహారి..
అదికూడా నేనె చెప్పానా ..నా గొయ్యి నేనె తవ్వుకున్నా అన్నమాట....సరే.. ఆ కత్తి పీట ఇలా పారేయండి... అన్నాడు బ్రహ్మి
ఏ నీదగ్గర కత్తి ఉంది గా ...దానితో కానియ్...అన్నాడు
మరి కూరలు అన్నాడు....అవి కూడా నువ్వే తీసుకుని రావాలి....
నీ డబ్బుతో....అన్నాడు..ఇంకా చూస్తావేమి....పో బయలు దేరు అన్నాడు...విహారి...
బ్రహ్మి బయలు దేరి వెళ్ళిపోయాడు...
*******
ఇంక అసలు విషయానికి వద్దాం... అంటూ మొదలు పెట్టాడు విహారి...
నేను చిన్నప్పటి నుంచి మీ అమ్మాయి అంటే ఇష్టం... ఆఫ్ కోర్సు అందరి తో స్నేహం గా ఉంటూ...బాగా చదువుకునే ఆ అమ్మాయి అంటే ఎవరికి ఇష్టం ఉండదు....
ఆ ఇష్టమే ఇప్పుడు పెద్ద అయ్యాక ...ప్రేమ గా మారింది అని తెలుసుకున్నాను...
తాను నా జీవిత భాగస్వామి అయితే ...
నా లైఫ్ హ్యాపీగా గడిచి పోతుంది అని
నా నమ్మకం....
ఆ విషయం మొదట మీకే చెపుతున్నాను..
ఇంకా తనకి ఆ విషయం తెలియదు...
తీరా అడుగుదామని వస్తే...
ఇక్కడి పరిస్థితులు అర్థం అయ్యాయి...
ఒక్క విషయం మనస్ఫూర్తిగా చెపుతున్నా...
మీ పరిస్థితులు కి జాలి పడో,
లేక మీ మీద గౌరవం తో నో ఈ మాట అడగట్లేదు... తన మీద ఉన్న ప్రేమతో మిమ్మలిని తనని నాకిచ్చి పెళ్లి చేయమని అడుగుతున్నాను ..
.మీ అభిప్రాయం చెప్పండి సార్..అన్నాడు విహారి...
అమ్మాయి కి ఎలాగూ పెళ్లి చేయాలి...
తనని ఇష్టపడే వాడు అయితే సుఖపడుతుంది అని నా నమ్మకం..
కానీ మీ అంతస్థు కి మేము తగమేమో బాబు అన్నారు...
ప్రేమ ముందు డబ్బుకు విలువ ఉండదు మాస్టారు... మీరు ఒప్పుకుంటారన్న నమ్మకం తో నే వచ్చాను...
అదీ మీ అమ్మాయి మనస్ఫూర్తిగా ఇష్ట పడితేనే... ఇంకో విషయం..నేనేదో సహాయం చేశానని కృతజ్ఞతతో ఒప్పుకోవద్దు....
నా ప్రేమను అర్థం చేసుకుని ఒప్పుకో మని అడుగుతున్నాను...
నువ్వు మొదటి నుంచి నాకు తెలుసు...
నాకేమి అభ్యంతరం లేదు...
మరి నీకో అంటూ వాళ్ళ ఆవిడ వైపుకి చూసారు... ఆవిడ కళ్ల లో ఆనందం కనిపిస్తోంది.
. ఒప్పుకో మని సైగ చేసింది..అమ్మా సుహాసిని
అమ్మ కూడా ఒప్పుకుంది...
మరి నీ అభిప్రాయం కూడా చెపితే బాగుంటుంది అన్నారు...
నా కీ పెళ్లి ఇష్టం లేదు నాన్న గారు...
ఇప్పుడు నేను పెళ్లి చేసుకుని వెళ్లి పోతే ..
.మిమ్మలిని ఎవరు చూస్తారు... అంది..
మా సంగతి సరే ముందు నీ జీవితం ఒడ్డున పడాలి కదా తల్లి...
మాకు వచ్చే వయసే కానీ తగ్గేది కాదు...
వాడి దారి వాడేలాగు తీసుకున్నాడు...
కనీసం నీ బాధ్యత అయినా తీర్చుకోవాలి గా...అన్నారు...
ఆయన మీ నాన్న గారు అయితే..
నాకు గురువు గారు..
ఆయన్ని ఎలా వదిలేస్తా అనుకున్నారు...
వాళ్ల బాధ్యత కూడా మనదే అవుతుంది.
.. ఇంకా మీకు మొహమాటం అయితే.
..మీకు ఎలాగూ జాబ్ వస్తుంది కదా.
..పెళ్లి అయిన తరువాత..
ఎలాగూ ఆఫీస్ కి వస్తారు.
. ఆ జీతం వాళ్ళ కోసం ఇచ్చేయండి... అన్నాడు విహారి..
ఎందుకో ..మీకు నామీద ప్రేమ కన్నా..మా కుటుంబం పట్ల జాలి ఎక్కువగా కనిపిస్తోంది.. అందుకే  ఒప్పుకో లేక పోతున్నాను.
క్షమించండి అంది...
ఇప్పుడు నా ప్రేమ ని రుజువు చేసుకోవడం ఎలా...
ఇప్పటికిప్పుడు నేనేమి చేయలేను...
మీరు నమ్మితే నమ్మండి... లేదంటే ...లేదు...
ఇదిగో మీ అపోయింట్మెంట్ లెటర్...
మా వేరే ఊరిలో బ్రాంచ్ మేనేజర్ పోస్ట్ నెలకి 50,000 శాలరీ...కోర్టర్స్ అన్ని ఇస్తాం..
వెళ్లి జాయిన్ అవ్వండి..
ఇంక నేను చేసేది ఏముంది...
.బాగా ఆలోచించి చెప్పండి..
ఈ పెళ్లి ఇష్టమైతే...ఆ కవర్ చింపేయండి.. లేదంటే ...ఆ ఊరు వెళ్లి జాయిన్ అవ్వండి...
.మరి నేను వస్తాను మాస్టారు అంటూ లేచి నమస్కారం పెట్టాడు...
లోపల కోపం బాధ అన్నీ కలబోసి ...ఒకరకమైన ..చిరాకు వచ్చేసింది
విహారి కి...
అరే ఇలాగ అనేసింది ఏమిటి.. అనుకుంటూ ఇప్పుడు ఏమి చేయాలి అంటూ సందిగ్దత లో ఉండి పోయాడు వినోద్...
తనంతట తాను నమ్మితే గాని ఈ పెళ్లి కి వప్పుకోదు...
ఇప్పుడు ఎలాగబ్బా అంటూ ఆలోచిస్తున్నాడు... పద రా ఇంకా ఇక్కడ ఉండి ఏమి చేస్తాం... అంటూ గుమ్మం దాకా వెళ్ళివెనక్కి తిరిగి చూసాడు... మనసు మార్చుకుంటుందేమో అన్న ఆశతో... వినోద్ ఇంకా అక్కడే కూర్చుని ఉన్నాడు...
ఆమె లో ఏ మార్పు కనబడలేదు...హు అనుకుంటూ...
జేబు లోంచి తన పర్సు తీసి వినోద్ కి ఇచ్చి...
అడ్వాన్స్ ఎంత కావాలో ఇచ్చేసి రా...
మళ్ళీ నన్ను కలవద్దని...చెప్పు...
ఇక్కడ నుంచే ఆ ఊరు వెళ్లి పొమ్మని చెప్పు ...అంటూ పర్సు వినోద్ చేతిలో పెట్టి బయటికి వెళ్లి పోయాడు విహారి...
పర్స్ చూడగానే తనకి గుర్తుకు వచ్చింది.. 
విహారి పర్సు లో చిన్నప్పటి ఫ్రెండ్స్ ఫోటో ఉంటుంది....
తనకి ఒకసారి ...చూపించాడు విహారి...
అందులో ముఖ్య స్నేహితులతో పాటు ఈ అమ్మాయి కూడా ఉంది..
.ఐడియా వచ్చేసింది...
సుహాసిని గారు కొంచెం మంచినీళ్లు ఇస్తారా తాగేసి వెడతా అన్నాడు..వినోద్..
అలాగే అండి అంటూ కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది... వెంటనే పర్సు లోనించి...ఫోటో తీసి.... అక్కడ టేబుల్ పైన ఉన్న రెడ్ స్కెచ్ పెన్ తో ఆ అమ్మాయి ఫేస్ మీద లవ్ సింబల్ హార్ట్ బొమ్మ గిసేశాడు...
మళ్ళీ పెన్ అక్కడ పెట్టేసాడు..
ఇంతలో మంచి నీళ్ళు తీసుకుని వచ్చింది.. సుహాసిని..
ఆ నీళ్లు తాగేసి ఇంక వస్తానండి అంటూ ఇదిగో అండి అడ్వాన్స్ ..అంటూ కాష్ తీసాడు వినోద్... అలా కాష్ తీస్తూ ఫోటో కింద పడేసాడు....
కింద పడ్డ ఫోటో ని సుహాసిని తీసింది...
అందులో తన ఫోటో ఉండడం..దాని మీద లవ్ సింబల్ చూసింది..
ఆ ఫోటో ఇవ్వండి సుహాసిని గారు...
అది వాడు ఎప్పటి నుంచో పర్స్ లో ఉంచుకున్నాడు...
ఇదిగో ఈ సింబల్ చూసారా...
వాడు చిన్నప్పటి నుండి మిమ్మలిని ఇష్టపడుతున్నాడు....
మీ పరిస్థితులు చూసి కాదు అని....
వస్తానండి మరి అంటూ...ఆ అమ్మాయి చేతిలో పర్సు వదిలేసి బైటకి వచ్చేసాడు..
వీడు ఇంకా రాడేమి టి అంటూ విసుగు గా కార్ దగ్గర నుంచున్నాడు.. విహారి, 
బైటకి వస్తూ లోపలికి చూసాడు వినోద్
తన ప్లాన్ ఏమైందో అని..
ఆమె అపోయింట్మెంట్ లెటర్ చింపేస్తోంది..
హమ్మయ్య అనుకుని .
కొంచెం నెమ్మది గా  కార్ దగ్గరకి నడుస్తున్నాడు... ఇంతలో.. సుహాసిని వెనుక నుండి పరిగెత్తు కుంటూ వచ్చి విహారి ని కౌగలించుకొని..
మీ పర్సు లో ఉన్న ఈ ఫోటో సాక్షి....
నమ్ముతున్నాను అండి...మీరు నన్ను మనస్ఫూర్తిగా ప్రేమిస్తున్నారని...
నాకు మిమ్మలిని పెళ్లి చేసుకోవడం ఇష్టమే..
నాకు మీరు అంటే ప్రేమే..
కానీ మీరు కాదంటే లోకువ అయిపోతాను అని బైట పడలేదు...
తరువాత భాద్యత లు నా నోరు కట్టేసాయి..
అంది ఆర్తిగా...
అనందం లో పొంగి పోయాడు..
.తన ఫోటో లో లవ్ సింబల్ ఎలా వచ్చింది అబ్బా అనుకుంటూ...
ఆమె కౌగిలి లోనించి.. వినోద్ వైపు చూసాడు...
వినోద్ కన్ను గీటి...బొటన వేలు చూపించాడు...
ఓహో ఇది నీ పనా....థాంక్స్ రా అంటూ కృతజ్ఞతతో చూసాడు వినోద్ వైపు.....
అలా ఆ ప్రేమ కథ పెళ్లి పీట ల వైపు ...ప్రయాణం సాగించింది.....
శుభం..
( కధ, కధనం ,పేర్లు, పాత్రలు కేవలం కల్పితం... ఎవరిని ఉద్దేశించి నది కాదు...)

ఆమె ఎవరు ? ...కధ

 

ఆమె ఎవరు ?

ఆమె ఎవరు ?

భోజనాలు వడ్డించేసాను రండి అందరూ అంటూ పిలిచింది తులసి.
వస్తున్నాం అంటూ డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరికి వచ్చారు నరేష్, కూతురు అను.
నరేష్ బాంక్ లో మేనేజర్ .
ఒక కొడుకు, కూతురు.
ఇద్దరు ఇంజినీరింగ్ చదువుతున్నారు. కొడుకు ఫైనల్ ఇయర్ కూతురు ఫస్ట్ ఇయర్. చాలా సరదా అయిన కుటుంబం.
ఎక్కడ నీ పుత్ర రత్నం ఇంకా కొంప చేరలేదా అంటూ అడిగాడు నరేష్.
మీరు మరీనూ ఏదో కంబైన్డ్ స్టడీస్ అంటూ వెళ్ళాడు వచ్చేస్తాడు అంది తులసి.
ఆ ఆ ఇలా గారం చేసే వాడిని అడ్డగాడిద లా చేసావు .
వాడొచ్చేసరికి ఎంతవు తుందో .
ఏమే నీకు ఏమైనా చెప్పాడా అని అడిగాడు ఏమో నాకు చెప్ప లేదు నాన్నా అంది అమాయకంగా అను .
ఆహా ఏం నటిస్తున్నావే,
ఉట్టి అప్పుడు కొట్టుకు చచ్చిపోతూ వుంటారు.
ఇలాంటప్పుడు ఐకమత్యం పెరిగిపోతూ ఉంటుంది.
ఇద్దరికిద్దరూ తోడుదొంగలే,
నువ్వు వడ్డించు , వాడు వస్తాడు లే అంటూ కూర్చున్నాడు నరేష్.
వడ్డిస్తుంటే వచ్చాడు విజయ్ .
తొందరగా కాళ్ళు కడుక్కుని రారా నీకూ వడ్డించే స్తాను అంది.
సరే అమ్మ ఆంటూ లోపలికి వెళ్లి డ్రెస్ మార్చుకుని వచ్చాడు .
ఇంత ఆలస్యమైంది ఏంట్రా అని అడిగాడు నరేష్ .
రికార్డ్ వర్క్ ఉంది , నా దగ్గర మెటీరియల్ లేదు , అందుకే ఫ్రెండ్ దగ్గరికి వెళ్లి రాసుకు వస్తున్నాను అన్నాడు .
సరే కానివ్వండి నువ్వు కూర్చో వే ,
అందరం వడ్డించేసుకుందాము అన్నాడు నరేష్ .
ఉండండి అన్నీ సర్దుతున్నానుగా... ఒక్కొక్కటే తేవాలి..
మీ గారాల కూతురు ఒక్క పనికి సాయం రాదు... అంది...
అమ్మా...అంటూ నీలిగింది అను...
పోనీ లేవే చేస్తుంది లే రేపటి నుంచి... అన్నాడు నరేష్...
అలాగే నాన్నా అంది... అను
చూసావా ఎంత బుద్ధి మంతురాలో, చెప్పగానే ఒప్పేసు కుంది... అన్నాడు నవ్వుతూ...
ఇలా ఎన్ని సార్లు అయ్యింది..
ప్రతీసారి రేపటి నుంచి అంటూనే ఉంటుంది...అంది తులసి..
భోజనాలు చేస్తూ ఏరా అబ్బాయి ఎలా సాగుతోంది నీ చదువు అంటూ అడిగాడు నరేష్ .
బాగానేసాగుతోంది నాన్నా ,
ఈ ఏడాది తో అయిపోతే క్యాంపస్ సెలక్షన్ లో ఆల్రెడీ సెలెక్ట్ అయ్యాను అన్నాడు విజయ్ .
ఏమిటి తండ్రి కొడుకుల గుసగుసలు అంటూ వచ్చింది , వేడివేడి చారు గిన్నె టేబుల్ మీద పెడుతూ.
ఆ ఏమీలేదు ఈఏడాదితో వీడి చదువు అయిపోతోంది కదా వీడికి పెళ్లి చేసేద్దామని అనుకుంటున్నాను ,
అదే అడుగుతున్నాను అంటూ నవ్వాడు . వీడికి అప్పుడే పెళ్లి ఏమిటి ఇంకా ఉద్యోగం కూడా లేదు . ఏరా నాకు తెలియకుండా ఏదయినా గూడు పుటా ని చేస్తున్నారా అంది .
అదేం లేదు అమ్మా , నాన్న అంతే ఎప్పుడు జోక్స్ వేస్తూ వుంటారు అన్నాడు.
వారం అంతా మీకు కాలేజీ లతో , నాకు బేంక్ తో సరిపోతుంది , కనీసం ఆదివారమైనా అందరం కలిసి భోజనం చేద్దామని చెప్పానా, ఎన్నిపనులున్నా ఆది వారం పెట్టుకోకండి రా అన్నాడు నరేష్ .
సరే నాన్నా అన్నారు .
ఇంతకీ రికార్డ్స్ ఎప్పుడు సబ్మిట్ చేయాలి అన్నాడు నరేష్ .
ఇవాళ 30 కదా 1తేదీ న ఇవ్వాలి ఇంకా రెండు రోజులుంది అన్నాడు.
నీ తలకాయ ఇవాళ 31స్ట్ , 30 కాదు చూసుకో , చవటాయి ,
ఇంకో రోజు ఉంది కదాని నిర్లక్ష్యం చేయకు వెర్రిమాలోకం అన్నాడు నరేష్ .
అయ్యో నేను ఇంకా 30 అనుకుంటున్నాను అన్నాడు .
ఎంత పని జరిగింది ,అంటూ
ఇవాళ కూర్చుని రాసేయాలి అన్నాడు . ఏమిట్రా ఎంత పని జరిగింది అంటూ అడిగింది.
అదా వాడు ఇంకా ఇవాళ 30 అనుకుంటున్నాడు 31 అయితే అన్నాడు నరేష్ .
అయితే ఏమిటి టి చెప్పరా అంటూ గద మాయించింది .
వాడు ఒక అమ్మాయి తో లేచి పోదామని అనుకుంటున్నాడు .
రైల్వే స్టేషన్ దగ్గర వుండమన్నాడుట..
ఆ విషయం మర్చిపోయాడుట అన్నాడు నరేష్ కన్నుకొడుతూ,
నీకెలా చెప్పాలో అర్థంకాక ఇద్దరం ఆలోచిస్తున్నాం అన్నాడు విజయ్ .
ఏరా ఎంత పని చేశావురా అంటూ తిట్లు మొదలుపెట్టింది.
అయ్యబాబోయ్ ఊరికే అన్నా అదేం లేదే బాబు
రికార్డ్ వర్క్ గురించి అన్నా అంతే అన్నాడు కంగారుగా,
నేనేదో జోక్ చేసాను అంతే అన్నాడు .
నాకు తెలుసు మీరిద్దరూ ఏదో చేస్తున్నారు నాకు తెలియకుండా ఏమయినా పిచ్చివేషా లు వేశావో మర్యాద గా ఉండదు అంది తులసి..
నువ్వయినా చెప్పవే అంటూ చెల్లెల్ని అడిగాడు విజయ్ .
ఏమో నాకుతెలీ దు ఇందులో నన్ను
ఇన్ వాల్వ్ చెయ్యద్దు అంది అను.
అమ్మ దొంగ శబరి పొద్దున్న నువ్వు అడిగిన 100 ఇవ్వలేదని ఇప్పుడు సైడ్
అయిపోతావా అన్నాడు.
ఇంతలో ఫోన్ వచ్చిందని వెళ్ళింది ఇంటి అడ్రస్ చెప్పి , మాట్లాడివచ్చింది.
ఎవరే ఫోన్ మన అడ్రస్ చెపుతున్నావు అంటూ అడిగాడు నరేష్.
ఆపిల్లే మీరు చెప్పారుగా రైల్వే స్టేషన్ లో ఎదురుచూసి వీడు రాకపోయేసరికి ఫోన్ చేసింది.
ఇంటి అడ్రస్ ఇచ్చాను . వస్తోంది .
మీరు భోజనాలు కానియ్యండి .
కంగు తిన్నారు అందరూ.
అమ్మా నువ్వు కూడా ఏమిటి అన్నాడు విజయ్ దీనంగా.
ఏమో నాకేం తెలుసు, వస్తోందిగా దాని సంగతి నీ సంగతి తేలుస్తాను అంటూ భోజనం ముగించింది.
విజయ్ గాభరాగా భోజనము ముగించి రూమ్ లోకి పారిపోయాడు.
ఎవరై వుంటారబ్బా , నాన్న జోక్ గా అంటే అమ్మ ఇలా అంటోంది.... నీకు ఏమైనా తెలుసా ఏమిటి అని చెల్లెల్ని అడిగాడు. ఏమో నాకేం తెలుసు అంది.
నీవంద కోసం నన్ను ఇబ్బంది పెట్టకే కనుక్కునిరా అంటూ వంద చేతి లో పెట్టాడు. ఇప్పుడు రెండు వందలు రేటు మారింది. అంది.
నా బలహీనతను అడ్డు పెట్టుకుని blackmail చెయ్యకే, నీ కు దణ్ణం పెడతాను. ఇస్తాలే ముందు వెళ్లి విషయం కనుక్కుని రా అంటూ గదిలోనుంచి తోసాడు.
అబ్బా వెళతాను వుండరా బాబు అంటూ బయటకు వచ్చి ,
నాన్నా నీకు ఏమైనా తెలుసా అంది.
నాకూ అదే డౌట్ గా ఉంది .
మనం సరదాగా అన్న మాటలు వీడు నిజం చేస్తున్నాడా అని.
ఛ ఛ ...అన్నయ్య అలాంటి వాడు కాదు నాన్నా అంది .
మరి విషయం నాకూ తెలియదు.
ఏదో జరుగుతోంది. రానీ ఆ అమ్మాయిని నిజంగా వస్తే అప్పుడు చూద్దాం.
మీ అమ్మ కూడా నాలా జోక్ వేసిందేమో అన్నాడు.
అవును నాన్నా అదీ నిజమే అంది .
ఇంతలో కాలింగ్ బెల్ మోగింది.
పరిగెత్తుకు వెళ్లి తలుపు తీసింది.
ఎదురుగా అందమైన అమ్మాయి బ్యాగ్ తో నిలబడి ఉంది.
నరేష్ గారి ఇల్లు ఇదేనాండి అంది.
షాక్ అయ్యిపోయింది చెల్లెలు.
అవును రండి లోపలికి అంటూ పక్కకి తప్పుకుంది.
నాన్నోయి నిజంగా నే వచ్చేసింది.
అంటూ లోపలికి పరిగెత్తింది.
అందరూ హాల్లో కి వచ్చారు.
నమస్కారమం డి అంటూ కాళ్లకు దణ్ణం పెట్టింది.
నరేష్ షాక్ లో వున్నాడు ఆ అమ్మాయితో అలా సోఫా లోకూర్చో అంటూ చూపించాడు. ఎంతపనిచేశావురా నువ్వుజోక్ అన్నావు ఇప్పుడు చూడు నిజంగా వచ్చేసింది అన్నాడు.
నాకేం తెలియదు నాన్నా ,
అసలు ఆ అమ్మాయి ఎవరో కూడా నాకు తెలియదు, ఒట్టు అన్నాడు ఇంచుమించు ఏడుపు మొహం తో .
ఒట్టా , గాడిదగుడ్డా ఎదురుగా కనబడుతుంటేను , నిజం చెప్పరా.
ఎవరు ఆఅమ్మాయి . అన్నాడు. నిజంగా నాకేం తెలియదు నాన్నా , నన్ను నమ్ము అంటూ మొర పెట్టుకున్నాడు.
వాడు అలాగే అంటాడు గానీ ముందు భోజనం పెట్టు ఎప్పుడు తిందో ఏమో పాపం .
మిగతావిషయాలు తరువాత చూసుకుందాం అన్నాడు నరేష్.
విజయ్ మేడ మీదకు పారిపోయాడు.
నువ్వు పెట్టవే అంటూ కూతురికి పురమాయించి కోపంగా తనగదిలోకి వెళ్లి పోయింది తులసి.
అను నువ్వు చూడు తల్లీ ఆ విషయం .
మీ అమ్మ చాలా వేడి గా ఉంది అని అన్నాడు నరేష్.
అలాగే అంటూ నువ్వురా వదినా అంటూ తీసుకెళ్లింది.
వీడెక్కడికి పోయాడు అంటూ వెతుక్కుంటూ వెళ్ళాడు.
మేడమీద వున్నాడు .
వెళ్లి ఒక్క సిగరెట్టు వెలిగించి గట్టిగా పీల్చి వదిలాడు.
పక్కకు వచ్చి కూర్చున్నాడు.
ఇప్పుడు చెప్పరా అబ్బాయి, ఇంతకీ ఆ అమ్మాయి ఎవరు , ఒక ఫ్రెండ్ గా అడుగుతున్నాను అన్నాడు నరేష్.
నిజం నాన్నా నాకు ఏమి తెలియదు మీరేదో అమ్మ మీద జోక్ వేస్తే ఇంకాస్త ఏడిపిద్దామని నేనూ వంత పాడా ను.
ఇంతకుమించి నాకు ఏమీ తెలియదు.
అని అన్నాడు విజయ్ .
మరి నీకు తెలియకుండా మన ఇంటికి ఎలా వచ్చింది చెప్మా అన్నాడు.
అదే నాకూ అర్థం కావట్లేదు అని అన్నాడు దిగులుగా.
సరేలే చూద్దాం కిందకి రా అంటూ సిగరెట్టు పారేసి ఇద్దరూ కిందకి వెళ్లారు అనూ ని పిలిచాడు.
ఆ అమ్మాయి ఏమైనా చెప్పిందా అన్నాడు. లేదు నాన్నా ఎంత అడిగినా ఏమీ మాట్లడలేదు.
నా గదిలో రెస్ట్ తీసుకుకోమన్నాను అంది.
ఇంతలో పక్కింటి పంకజం వచ్చింది .
తన కూతురిని విజయ్ కి చేసుకోవాలని ప్రయత్నిస్తూ ఏదో వంకతో ఆ ఇంటికి వస్తూ పోతూ ఉంటుంది.
వదినా, వదినా అంటూ పిలిచింది.
మీ అమ్మ లేదా అల్లుడూ అంది.
ఛ.... అలాపిలవకండి, నాకు చిరాకు ,
అంటూ అమ్మా అంటూ అరిచాడు తులసి బయటకు వచ్చింది.
కొంచెం కాఫీ పొడి ఉంటే ఇస్తావా వదినా మళ్లీ రేపు ఇచ్ఛేస్తాను అంది.
లోపలికి వెళ్ళి తీసుకువచ్చి ఇచ్చింది.
అది తీసుకుంటూ ఈ ఏడాది పెళ్లి చేసేస్తారా మీవాడికి అంటూ అడిగింది.
ఇప్పుడు అదొక్కటే తక్కువ మీరు వెళ్ళండి ఇబ్బందిగావుంది అంటూవిసుక్కున్నాడు. అల్లుడికి చిరాకు ఎక్కువ అంటూ నవ్వింది. ఛీ దీనమ్మ జీవితం అంటూ తనని తాను తిట్టుకున్నాడు.
ఇంతలో పక్కింటి అచ్యుత్ వచ్చాడు.
ఏమోయ్ నరేష్ ఎవరో అమ్మాయి వచ్చింది మీ బంధువులా అంటూ అడిగాడు లోపలికి తొంగి చూస్తూ...
అవును అవును , కాదు కాదు అంటూ తడబడ్డాడు నరేష్.
అవునంటావు, కాదంటావు, ఇంతకీ అవునా, కాదా చెప్పవోయి అన్నాడు అచ్యుత్. బంధువులే అంకుల్ అంది అను,
మధ్యలో కల్పించుకుని.
మరి హుషారు గా ఉండక అలా
ఉన్నారేమిటి , మీ వాడు ఎవరినో లేపుకు వచ్చినట్లుగా , కొంపతీసి అలాంటి వ్యవహారమేదైనా నడిపాడా మీ వాడు.
అబ్బెబ్బే అల్లాంటిది ఏమి లేదు.
ఆ అమ్మాయి మా బంధావుల అమ్మాయి అన్న మాట.
ఇవాళ వచ్చింది అన్న మాట ...ఆదన్న మాట.. అన్నాడు నరేష్.
ఇంతకీ ఎందుకు వచ్చినట్టో అన్నాడు గది వైపుకు అనుమానంగా చూస్తూ.
మీకు అక్కర లేని విషయం లేదు కదా ఎందుకు వచ్చిందంటే అందుకు వచ్చిందన్న మాట అన్నాడు నరేష్.
అందుకు అంటే ఎందుకో అన్నాడు అచ్యుత్.
ఇంక మమ్మలిని ఆలోచించుకొనివ్వరా.
అయినాఎందుకు చెప్పాలి మీకు చెప్పం , నాకు కోపం వచ్చింది , నేను అలిగాను అని అన్నాడు నరేష్.
నువ్వు బుంగ మూతి పెడితే బాగుండ దోయ్ నరేష్... అన్నాడు
ఈ చమత్కారాలకేమి తక్కువ లేదు... అన్నాడు నరేష్.
చెప్పకపోయినా పరవాలేదు , ఏదయినా గోడవేమో సాయం చేద్దామని వచ్చాను. అన్నాడు అచ్యుత్ .
మీసాయాని కి ఓ దండం ఇక బయలుదేరండి సార్ అన్నాడు నరేష్.
అలాంటి వ్యవహారేమయినా ఉంటే చెప్పు విజయ్ ఇట్టే సెటిల్ చేసేస్తాను వాళ్ళ వాళ్ళతో మాట్లాడి ఓప్పించేద్దాము.
ఈ రోజుల్లో ఇదంతా మోస్ట్ కామనూ అంటూ
సాగ దీసాడు.
బాబూ అలాంటిది ఏమీ లేదు మీరు బయలుదేరండి అంకుల్ అంటూ భుజం మీద చెయ్యి వేసి బయటకు తీసుకునివచ్చి వదిలేసాడు విజయ్.
లోపలికి వచ్చి అమ్మా ...నీకు దణ్ణం పెడతానే, నిజం గా నాకేం తెలియదు,
ఏదో సరదా గా నాన్న అంటే ,
నేను వంత పాడి కామెడీ ఎక్స్టెండ్ చేసాను.
అది ఇలా నా పీకల మీదకు వస్తుంది అనుకోలేదు .
ఇంకెప్పుడూ నీ మీదజోకులు వేయను , క్షమించు, అంటూ బతిమాలాడు.
తులసి సీరియస్ గా నరేష్ వైపు చూసింది.
దండం పెట్టాడు నేను కూడాఅంటూ.
అప్పుడు ఆమె ముఖం లో నవ్వు వచ్చింది. అదీ అలా రండి దారికి .
అమ్మ అంటే ఆట బొమ్మ కాదు , లాలించడమే కాదు తోలు తీయడం కూడా తెలుసు అంటూ
అమ్మా శైలజా అంటూ పిలిచింది.
ఆ ఆంటీ వస్తున్నా అంటూ బయటకు వచ్చింది.
పిలిచారా ఆంటీ అంటూ అడిగింది.
ఇది శైలజ అని నా చిన్న నాటి స్నెహితురాలి కూతురు.
ఈ ఊరిలో ఏదో పరీక్ష ఉంది అంటే వచ్చింది. మీరు నన్ను ఆట పట్టిస్తుంటే ,
అదే సమయానికి ఫోన్ వచ్చింది.
అంతే ఫోన్ లోఅన్నీ చెప్పి ఇలా ఆక్ట్ చేయించాను, అంది నవ్వుతూ .
నన్ను క్షమించండి అంకుల్ ,
ఆంటీ చెపితే నే ఇలా చేసాను అంటూ చెవులు పట్టుకుంది .
అదేం పరవాలేదు అమ్మా,
మాఇంట్లో జోకులు అలవాటే గానీ,
మా ఆవిడ ప్రాక్టికల్ జోక్ వేసేసరికి షాక్ అయ్యాము అంతే.
మొత్తానికి భలే గడుసుదానివి బోండాం అంటూ తులసిని పొగిడాడు.
పిల్ల ల ముందు బొండాం అనొద్దని చెప్పానా అంటూ మూతి ముడిచింది .
అందరూ నవ్వుకున్నారు.
బ్రతికానురా దేవుడా అంటూ విజయ్ అక్కడ నుండి జారుకోబోయాడు.
ఒరేయ్ విజయ్ రేపు కాస్త ఈ అమ్మాయిని తీసుకెళ్ళి పరీక్ష రాయించి తీసుకు రా అర్థమయ్యిందా అంది తులసి.
అలాగే అమ్మా అంటూ జారుకున్నాడు. అనూ తనని లోపలికి తీసుకుని వెళ్ళు అంది తులసి.
రా శైలూ అంటూహుషారుగా చెయ్యి పట్టుకుని లోపలికి తీసుకువెళ్లింది. అమ్మాయి బాగుంది, పైగా మీ ఫ్రెండ్ కూతురు అంటున్నావు.
మనవాడికి ఇచ్చిచేస్తే ఎలా ఉంటుంది అన్నాడు నరేశ్.
ఆ మాటే నా ఫ్రెండ్ కూడా అడిగింది. బాగా చదువుకుంటోంది, చాలా నెమ్మదస్తురాలు.. పైగా నా ఫ్రెండ్ కూతురు, నాకూ మనసులో
ఆ ఉద్దేశ్యమే ఉంది... కానీ ఇంట్లో అందరూ ఒప్పుకోవాలిగా...
అందుకే పరీక్ష ఉంది అంటే మన ఇంటికి పంప మన్నాను, మీరు అందరూ కూడా చూస్తారని అంది నవ్వుతూ.
నాకేమీ అభ్యంతరం లేదు.
వాడికా ఇంక ఇప్పుడప్పుడే నీ మాటకి ఎదురు చెప్పే దైర్యం రాదు .
నీ ఇష్టం అలాగే కానీ అన్నాడు. అప్పుడే వాళ్ళ దగ్గరికి వచ్చిన అను,
వాళ్ళ మాటలు విని ఈ అమ్మాయి చాలా బాగుంది, నాకు కూడా చాలా బాగా నచ్చింది. అన్నయ్యకి ఇచ్చి చేసేయ్ అమ్మా అంది హుషారుగా.
ఆగండి ఆగండి ముందు వాడి చదువు అవ్వాలి,
ఉద్యోగం లో చేరాలి అప్పుడే పెళ్లి. అప్పటివరకు ఎదురు చూడమను
మీ ఫ్రెండ్ ని అన్నాడు నరేష్.
సరే మీ ఇష్టం ,
మీరు ఎలాగంటే అలాగే
అంది తులసి.
చేసిందంతా చేసేసి , చివర్లో నా ఇష్టం అంటోంది చూసావా మీ అమ్మ తెలివితేటలు అంటూ నవ్వాడు.
ఆ మాటలకు అందరూ హాయిగా నవ్వుకున్నారు. ....

శుభం...
ఇందులో పాత్రలు ,కధ, కధనం , అంతా కల్పితం... ఎవరినీ ఉద్దేశించినది కాదు...